voudige en duidelijke verteltrant en met een
veelvuldige variatie van onderwerpen die ac
tueel moeten zijn en die bovendien de luis
teraar moeten aanspreken. Duidelijke voor
beelden daarvan zijn recente prijsverhogin
gen: waarom zijn de tomaten zo duur, of
waarom gaat de prijs van de melk nu alwéér
omhoog? Of ook deze vraag: gaat de uit
voering van het Plan-Mansholt - het 'ge
meenschappelijk structuurbeleid' in de land
bouw van de EEG-landen - niet te veel (be-
lastingjgeld kosten? De levendigheid van de
rubriek wordt soms ook vergroot doordat
binnen enkele minuten vier of vijf uiteen
lopende onderwerpen worden aangetipt, die
natuurlijk op een aannemelijke manier aan
elkaar moeten zijn 'gebreid'.
De man die deze praatjes schrijft en ook
houdt is drs. J. Schouten in Den Haag, die
overigens beter bekend staat als 'Joris
Schouten'. Hij hield tot nu toe meer dan zes
honderd van dergelijke landbouwpraatjes,
waarbij telkens het passeren van een nieu
we honderdste uitzending van het program
ma 'Van twaalf tot twee' enigszins werd ge
vierd. Als hoofdredacteur van het blad 'Boer
en Tuinder' van de Katholieke Nederlandse
Boeren- en Tuindersbond volgt hij de land
bouwproblematiek van dag tot dag. Hij be
schikt daarvoor over alle mogelijke bron
nen. Wanneer de landbouwministers van de
EEG-landen in Brussel vergaderen, zijn de
Nederlandse journalisten, waaronder ook
Joris Schouten, daarbij bekende randver
schijnselen, die onder andere met elkaar ge
meen hebben, dat zij tijdens de marathon
vergaderingen van de ministerraad urenlang,
soms dagenlang, ook des nachts wachten op
de uitslag van de besprekingen of althans op
een ministeriële opmerking voor hun krant of
blad. Zij zijn dan ware 'wachters van de dag'
en waar nodig ook van de nacht. De tijd wordt
daarbij verdreven met behulp van veel kop
pen koffie en soms campari, onderbroken
door gesprekken en door pogingen om op
twee stoelen een uiltje te knappen. Maar als
dan de deuren van de vergaderzaal open
slaan, wordt hun wachten beloond met het
meest actuele nieuws uit de allereerste
hand. Wie dat nieuws een aantal jaren bij
houdt kan er op den duur speels - zoals dat
in een landbouwpraatje moet - over vertellen.
Uiteenlopend en soms grappig zijn de reac
ties van de diverse luisteraars. Soms zijn het
ingezonden stukken in kranten, soms ko
men zij binnen als brief, ofwel telefonisch.
Juist voor luisterende niet-landbouwers ver
telde hij eens in juli, na de hooitijd, hoe
brand kon ontstaan door hooibroei. Prompt
klommen daarop een aantal landbouwers in
de pen met de opmerking: 'Laat die Joris
Schouten nou maar ophouden met ons te
vertellen hoe hooibroei ontstaat, want dat
weten we heus wel!'. Soms wordt hem ver
weten dat hij alleen praat over de belangen
van de kleine boer, maar dat sluit helemaal
niet uit dat er enkele dagen later een brief
komt waarin iemand hem naar het hoofd
slingert dat hij alleen aan de grote boeren
denkt en de kleine boer vergeet. Ook maken
luisteraars soms aanmerkingen over 'fouten'
in het radioverhaal. De spreektijd is name
lijk erg kort en het is daardoor onmogelijk
om van elke regeling ook alle details en
Waarom gaat de prijs van de melk nu alwéér omhoog?
462
