Elkaar open
tegemoet treden
In het kader van het streven naar samengaan, hebben de heer Mertens, voorzitter van onze
raad van beheer, en de heer Verhage, voorzitter van het bestuur van de Centrale Raiffeisen-
Bank, de wens geuit elk een artikel in het maandblad van de zusterorganisatie te plaatsen. Van
zelfsprekend komen wij graag aan deze wens tegemoet. Het is ons een groot genoegen, hier
de bijdrage van dr. Verhage op te nemen.
Na de mededelingen over een zo nauw moge
lijk samengaan van de Coöperatieve Centrale
Boerenleenbank en de Coöperatieve Centra
le Raiffeisen-Bank, vind ik het bijzonder pret
tig dat ik in 'De Boerenleenbank' plaatsruimte
heb gekregen om daar wat nader op in te
gaan.
De genomen beslissingen betekenen dat de
Boerenleenbankorganisatie en de Raiffeisen-
organisatie na ruim zeventig jaar naast elkaar
te hebben gelopen, nu één worden. Op de
oorzaken van dit zovele jaren naast elkaar
lopen, die in onze ogen niet die belangrijk
heid hebben die er toen aan toegemeten
werd, behoef ik niet in te gaan. Ik kan slechts
vaststellen dat er in 1898 twee organisaties
zijn gesticht met een gelijke doelstelling. Dit
betekent dat er in het werk van deze beide
organisaties geen fundamentele verschillen
zijn. Natuurlijk zijn er in die twee-en-zeventig
jaren van het bestaan van zelfstandige orga-
438
nisaties allerlei detailverschillen gegroeid en
heeft men elkaar in een aantal plaatsen in
den lande ook beconcurreerd. Daarenboven
bestaan er twee centrales die nu ieder een
eigen apparaat hebben.
Er is vastgelegd dat beide organisaties er
naar toe werken om één te worden. Daarvoor
zal allereerst nodig zijn dat alle bestaande
detailverschillen uit de weg worden geruimd
door een harmonisatie van het beleid. Ik
denk hier aan bijvoorbeeld verschillen ten
aanzien van de uitvoering van de bewaking
van de liquiditeit van de organisaties, ten
aanzien van de solvabiliteitspositie en de ren
teregelingen. Ik zou willen stellen dat het
zonder meer mogelijk moet zijn om door een
harmonisatiebeleid deze verschillen uit de
weg te ruimen.
Daarbij mag niet worden vergeten dat in die
tientallen jaren ook verschillen in mentaliteit
zijn ontstaan. Het zou onjuist zijn dit te ver-
