langen naar samenwerking via een boeren
bond, dat er op mij en op deze twee heren
druk is uitgeoefend om hen het volgend jaar
zeker niet te vergeten. Wat kan ik doen?
Het bestuur van de boerenbond werd bij het
uitdelen van het nieuwe bonenzaad zo be
dreigd, dat de plaatselijke politie tussenbeide
moest komen om de gemoederen wat te beda
ren. Dit klinkt jammer genoeg als een sterk
verhaal, maar ik wou dat u hier vanmiddag het
relaas gehoord had van de verschillende
mensen van Kibati. Helaas heb ik voor hen
geen 1.000, want er zijn meer afdelingen
binnen onze boerenbond, en ook ik wil veilig
leven.
Onlangs vroeg een stel veefokkers me of
ik secretaris-penningmeester van hun orga-
nisatie wilde worden. Ze hadden een bond op
gericht om gezamenlijk iets tegen veeziekten
te kunnen ondernemen. Toen ik hen nieuws
gierig vroeg naar hun spontaan gegroeide
organisatie, kreeg ik het bemoedigende
nieuws te horen, dat ze een geweldig ver
trouwen hadden gekregen in het gemeen
schappelijk werken aan ontwikkelingshulp,
hetgeen niet zonder - zij het nog klein - re
sultaat is gebleven. De veefokkers hebben
zelf de eerste 100 in een pot gestoken. Ik
heb hen goed te verstaan gegeven, dat ik
niet van plan ben, hen zomaar van Europees
geld te laten snoepen, maar dat ze hiervoor
gemeenschappelijk en voor de gemeenschap
zullen moeten werken, zodat hun bond op
den duur zelfstandig is. Zo maar geld vra
gen - al heet dat dan heel netjes 'ontwikke
lingshulp' - is tenslotte niet de oplossing,
omdat immers de mensen hier door eigen
inspanning een gemeenschappelijk vermo
gen moeten krijgen. Dat hoefde ik hen niet
met zoveel nadruk te vertellen; daarom had
den ze zelf het eerste geld bijeengebracht.
J. van Zeeland
Maskat
Tanzania
Baturadja is een stadje in de provincie
Zuid-Sumatra. Het is gelegen aan de spoor
lijn Palembang-Tandjung Karang op 200 kilo
meter afstand van de provinciehoofdstad Pa-
lembang. De voornaamste bestaansbron van
de streek is de landbouw: vaste gewassen
zoals rubber en koffie, droge rijstbouw, cas
save en groenten die weinig verzorging no
dig hebben, zoals aardnoten en ruwe blad
groente. Over het algemeen is de landbouw
in de streek van Baturadja nog roofbouw.
Men hakt een stuk bos om, brandt het zo
goed mogelijk schoon zonder zich verder om
de boomstammen te bekommeren, en ge
bruikt het dan voor landbouw, zonder nog
iets aan de grond te doen. Als de grond na
enige jaren is uitgeput en te weinig oplevert
om ervan te kunnen leven, begint men ge
woon op een ander stuk. Voor het merendeel
van de landbouwers is grondbemesting een
onbekend begrip. Het is dan ook niet te ver
wonderen dat het welvaartspeil van de be
volking bedroevend laag is. Het is een zuive
re consumptie-economie, die de mensen bij
onvoorziene gebeurtenissen in grote moei
lijkheden brengt. Bijna anderhalf jaar gele-
355
