ZWOLLE
'Zwolle is een van verkeer wriemelende, rusteloze stad', dachten wij toen wij op weg waren
naar de hoofdstad van de provincie Overijssel. Toen we terugreisden wisten we wel beter. Zwol
le bleek heel anders. De stad is dynamisch maar zij mist het jachtige van veel zich ontplooiende
steden; de stad is van oudsher een knooppunt van wegen maar het doorgaande verkeer wordt
over brede snelwegen om Zwolle heengeleid. Zwolle is een industriestad maar allerminst grauw;
komend uit het station zie je opvallend veel bomen en plantsoenen. We ontdekten nog meer: de
Zwollenaar lijkt het stugge, dat 'de-kat-uit-de-boom-kijk-achtige' van de Noordoost-Nederlander
eigen, maar bij nadere contacten komt een weloverwogen openheid en een ietwat chauvinisti
sche gezelligheid naar voren. Zwolle heeft een rijke geschiedenis en bewaart dankbaar veel van
het oude; daarnaast staat de stad open voor het nieuwe.
'suolle'
Zwolle dankt zijn naam aan het feit dat er in de
vroege Middeleeuwen tussen de IJssel en de
Vecht een reep zandgrond lag die wat hoger
lag dan de omliggende - door de rivier vaak
blank gezette - stukken grond. Op dit hoger
gelegen land, dat 'Suolle' of 'Watervrije plaats'
werd genoemd, was omstreeks het jaar 1000
een welvarend dorp gesitueerd. Door de grote
verdiensten van de bewoners van dit 'Swol',
kreeg het dorp in 1230 stadsrechten van de
bisschop van Utrecht. Uit de geschiedenis is
bekend dat de bevolking van het Over-Sticht
(zo werd Zwolle toen ook wel genoemd) deze
bisschop hielp in zijn strijd tegen de Drenthen.
Wie denkt dat over het ontstaan van de naam
Zwolle maar één mening bestaat, heeft het
mis. De theorie van 'Suolle' of 'Watervrije
plaats' is het meest verbreid. Men heeft ook
gedacht aan het Frankische woord 'saai', dit is:
burcht; op de plaats van het huidige Zwolle
zou een burcht gestaan hebben; anderen zei
den dat 'Zwolle' afkomstig was van 'zwellen',
151
De Sassenpoort bij avond
