de 'copen'. In het gebied van Oudewater, dat
in - die tijd nog behoorde tot het grondgebied
van de bisschop van Utrecht, bood de bis
schop een precies aangegeven gedeelte
grond te koop aan. De koper had de plicht
het perceel te ontginnen. Er werd geen 'koop
som' voor betaald zoals we die nu kennen,
maar een soort belasting. In de oude grafelijke
en bisschoppelijke rekeningen zijn deze 'be
lastingen' nog terug te vinden. Men heeft aan
de hand van deze rekeningen kunnen nagaan
welke gronden het eerst en welke gronden
het laatst werden ontgonnen. Want, zo bleek,
de prijs van de stukken grond die verkocht
werden, steeg in de loop der eeuwen. Hoe la
ter men kocht, hoe meer men betaalde.
Langzamerhand steeg de behoefte aan een
centrum waar men goederen kon kopen en
waar men zijn waar kwijt kon. De 'Oude
Waard' van toen, heeft er haar uitbreiding tot
het 'Oudewater' van nu aan te danken. De
bevolking nam sterk toe en de gemeente
grenzen ontstonden.
Voor ons zit de heer Den Boer, die ('Ik ver
moed dat ik een record sla') gedurende veer
tig jaar de functie van gemeentesecretaris
vervulde; van 1 april 1920 tot 1 april 1960. De
heer Den Boer, een gezellig causeur, weet
veel te vertellen over de Heksenwaag. Het
grasduinen in de geschiedenis van de hek-
senbestrijding en alles wat daar verband mee
houdt, is een van zijn grote hobby's.
De heksen
Toverij is zo oud als de wereld. Als we de
prachtige dierfiguren in de grot van Altamira
in Spanje bekijken, spreekt uit deze afbeeldin-
Interieur Heksenwaag