Een stadje in Limburg, ongeveer twaalf kilometer ten zuid-westen van Roermond, nagenoeg
alle huizen in de stadskern zijn achttiende eeuws en wit; een karakteristieke sierbestrating; een
geschiedenis die terug gaat tot vóór de middeleeuwen; een in de tiende eeuw gebouwde Abdij
kerk waaromheen een stad ontstond.
Dat is Thorn; een plaatsje dat al tien eeuwen historisch ligt te wezen in het Limburgse land.
Thorn, waar het, op het knisperen van steentjes onder je schoenzolen na, zo stil is, dat je je in een
kloostertuin waant. Er zijn in Thorn plekjes waarvan we zonder bedenken geloven dat ze, door
de eeuwen heen, vele kunstschilders geïnspireerd hebben. Thorn, één charmante brok historie.
val. Het is ook wel een beetje het camoufleren
van de tand des tijds. De woningen hier date
ren van de Franse tijd, oude woningen dus, die
in de loop der eeuwen scheuren gingen ver
tonen. Om deze scheuren te verbergen is men
nogal rigoureus aan het 'witten' geslagen. Te
genwoordig is bij het restaureren van panden
hier in Thorn de verplichting gesteld om dat
gene wat wit was, ook wit te houden. Elk voor
jaar worden alle witte huizen opnieuw gewit,
met het oog op het komende toeristenseizoen.
De reden waarom alles hier wit is, is eigenlijk
een kwestie van overlevering. Het witte blijkt
Thorn aantrekkelijk te maken voor de toeris
ten.
Is Thorn hier in de omgeving de enige 'witte'
plaats?
Tonnaer: Ja, hoogstens in het uiterste zuiden
van Limburg en verder de Duitse grens over,
treffen we ook 'witte' plaatsjes aan. De witte
huizen daar, zijn moeilijk te vergelijken met
De abdijkerk met op de voorgrond
de sierbestrating van de Wijngaard
midden op het plein een afbeelding van de Rijksadelaar