Een stadje in Limburg, ongeveer twaalf kilometer ten zuid-westen van Roermond, nagenoeg alle huizen in de stadskern zijn achttiende eeuws en wit; een karakteristieke sierbestrating; een geschiedenis die terug gaat tot vóór de middeleeuwen; een in de tiende eeuw gebouwde Abdij kerk waaromheen een stad ontstond. Dat is Thorn; een plaatsje dat al tien eeuwen historisch ligt te wezen in het Limburgse land. Thorn, waar het, op het knisperen van steentjes onder je schoenzolen na, zo stil is, dat je je in een kloostertuin waant. Er zijn in Thorn plekjes waarvan we zonder bedenken geloven dat ze, door de eeuwen heen, vele kunstschilders geïnspireerd hebben. Thorn, één charmante brok historie. val. Het is ook wel een beetje het camoufleren van de tand des tijds. De woningen hier date ren van de Franse tijd, oude woningen dus, die in de loop der eeuwen scheuren gingen ver tonen. Om deze scheuren te verbergen is men nogal rigoureus aan het 'witten' geslagen. Te genwoordig is bij het restaureren van panden hier in Thorn de verplichting gesteld om dat gene wat wit was, ook wit te houden. Elk voor jaar worden alle witte huizen opnieuw gewit, met het oog op het komende toeristenseizoen. De reden waarom alles hier wit is, is eigenlijk een kwestie van overlevering. Het witte blijkt Thorn aantrekkelijk te maken voor de toeris ten. Is Thorn hier in de omgeving de enige 'witte' plaats? Tonnaer: Ja, hoogstens in het uiterste zuiden van Limburg en verder de Duitse grens over, treffen we ook 'witte' plaatsjes aan. De witte huizen daar, zijn moeilijk te vergelijken met De abdijkerk met op de voorgrond de sierbestrating van de Wijngaard midden op het plein een afbeelding van de Rijksadelaar

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1970 | | pagina 21