gesteld. 'Hoe kan een stadsmens dat nou we ten', schrijft de verslagdoende chauffeur Jo- han. 'Wij hebben haar er 6 gegeven, wat twee teveel bleek, maar er waren deelnemers die meenden 8, 12 of zelfs 23 tepels aan een koe te moeten hangen'. (19NU) dat de totale omzet van de Nederlandse dag bladen in 1968 met ruim 11 procent is geste gen van 503 tot 566 miljoen gulden. Het leeu- wedeel hiervan komt voor rekening van de ad verteerders: de inkomsten uit de advertenties stegen met bijna 14 procent van 319,5 tot 364 miljoen gulden. Volgens het jaarverslag van de Nederlandse Dagbladpers is de stijging voornamelijk te danken aan de toeneming van de personeelsadvertenties. De grote adver teerders blijven nog met meer dan 11 procent achter bij hun volume in 1966, ofwel, bij hun volume vóór de televisiereclame. (Ariadne) in het Dagblad voor Noord-Limburg het vol gende verhaal: Per bank In werkgeverskringen gaat men tegenwoordig steeds meer bezuinigen op loonzakjes, maar men reikt wel met gulle hand bankrekeningen uit. Bovendien zijn die werkgevers zo attent, om op al die bankrekeningen van al die werk nemers elke maand een bedrag te storten. De gevolgen blijven niet uit. Mensen, die steeds hoog opgezien hebben tegen wie een bank relatie heeft, die lopen nu zelf zo'n bank in en uit. Ze doen dat met dezelfde koelbloedigheid als waarmee ze bij hun sigaretten-leverancier binnenwippen. Het zijn graag geziene gasten; zowel achter de balie, waarop geld en sigaret ten neergelegd worden, als achter die voor geld zonder sigaretten. Dankzij zo'n salaris rekening bij de bank komt een werknemer te verkeren in de kringen en de kaartenkassen der welgestelden: de mensen en firma's die op hun briefhoofd hebben staan: 'Bankrekening zus-en-zo. De werknemer staat met de kapi taalkrachtige aan hetzelfde loket; hij wordt door dezelfde bankbeambte geholpen, en even vriendelijk en hulpvaardig; het geld van bei den gaat dezelfde brandkluis in en uit. Het enige verschil is, dat die van de salaris rekening alleen maar naar de bank komt om geld te halen, en dat die andere bankrelatie ook wel eens geld komt brengen. Het grote voordeel van een salarisrekening is, dat men rente van zijn geld maakt, zo wordt gezegd. Daarbij wordt dan verondersteld, dat de werk nemer er geen gewoonte van maakt, om zijn salarisrekening daags na de stortingsdatum totaal leeg te plukken. Er schijnen werknemers te zijn, die dat niet elke maand doen. (Dagblad voor Noord-Limburg) 338

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1969 | | pagina 48