het gezin besproken, maar voor de reclame man is het belangrijk dat de huisvrouw de uit eindelijke aankoop verricht. De grenzen van de reclamemogelijkheden Hoewel de mogelijkheden van reclame bijna onbeperkt zijn, worden hieraan in bepaalde op zichten toch grenzen gesteld. Gaat men deze grenzen te buiten, dan verliest de reclame een deel van haar invloed en kan zelfs omslaan in anti-reclame, wat wil zeggen dat door de re clame weerstanden ontstaan tegen de onder neming, die dit uiteindelijk zal merken in het verminderen van haar afzet. Er zijn drie belang rijke grenzen die de reclame, om geen anti-re clame te worden, niet mag overschrijden. De ze worden getypeerd als: de reclame-tech nische grens, de economische grens en de moeilijkste, de grens van de goede smaak en de eerlijkheid. De reclame-technische grens wordt door de reclamemiddelen zelf getrokken. Dat een ad vertentie geplaatst wordt, is niet zo belangrijk, het voornaamste is wannéér deze geplaatst wordt. Folders en affiches mogen nooit zo kunstzinnig ontworpen worden dat men alleen oog heeft voor het kunstzinnige en vergeten wordt dat het om een reclame-uiting gaat. De gene die reclame maakt moet steeds voor ogen houden dat hij daardoor een bepaald doel mee helpt bereiken en hij mag zich nooit laten verleiden reclame te maken om de re clame zelf. Bij de economische grens gaat het uitsluitend om het probleem of de reclame voor het be drijf niet een te grote last gaat vormen. Dat be tekent dat de economische grens getrokken wordt door de reclamekosten. Daarnaast 174 speelt echter ook de grootte van het bedrijf een rol. Het heeft weinig zin reclame te maken voor een artikel wanneer de capaciteit van het bedrijf in geen enkel opzicht gelijke tred kan houden met de ontvangen opdrachten. Natuurlijk wordt reclame ook begrensd door de aard van een produkt. Niet voor elk artikel kan op dezelfde wijze reclame worden ge maakt en kunnen dezelfde reclamemiddelen worden gebruikt. Tenslotte zijn er dan de goe de smaak en de eerlijkheid in de reclame. Daar over kunnen wij kort zijn. Het is duidelijk dat het aanzien van een bedrijf kan staan of vallen door reclame die, door de wijze waarop er ge stalte aan gegeven wordt, tegenzin of erger, verontwaardiging, oproept. Daarnaast zal men het publiek nimmer voordelen moeten voor spiegelen die in feite niet bestaan, waarbij men dan uitgaat van de - foutieve - redenering dat het gemiddelde publiek het intelligentiepeil van een kind van veertien jaar zou hebben. On juiste voorstellingen worden sneller doorzien dan men denkt, en de nadelige gevolgen strek ken zich over een zeer lange periode uit. De verhouding tussen de kosten en de resultaten Wanneer eenmaal een bedrijf tot een reclame plan gekomen is, zal de leiding zich uiteraard ook voor de kosten interesseren. Het is in dit geval echter niet juist als zonder meer een be paald bedrag wordt vastgesteld dat aan re clame kan worden uitgegeven. Allereerst dient de vraag gesteld te worden: wat willen wij met onze reclame bereiken in de komende pe riode? Daarnaar zullen de kosten zich moeten richten. Daarom kan dan ook voor de hoogte van de reclame-uitgaven geen algemene regel

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1969 | | pagina 24