van de
einddatum of bij eerder overlijden wordt uitge
keerd, of een langlopend spaarcontract staat
de spaarder bloot aan de mogelijkheid van
geldontwaarding. Daardoor is de koopkracht
van de op de einddatum of bij eerder overlijden
ter beschikking komende guldens lager dan de
koopkracht van de guldens die in de loop van
de jaren gestort zijn. Dit maakt het afsluiten
van langlopende spaarcontracten en kapitaal
verzekeringen steeds onaantrekkelijker. De
spaarders gaan zoeken naar beleggingsmoge
lijkheden, die geen of minder verlies aan koop
kracht in het vooruitzicht stellen. Uit deze be
hoefte is het verzekerd sparen op basis van
aandelen ontstaan. De grondgedachte hiervan
is de verwachting dat, althans op de lange duur
gezien, de waardestijging van een deskundig
samengesteld en goed beheerd aandelenbezit
de koopkrachtdaling van de gespaarde bedra
gen kan compenseren.
Een ander belangrijk punt voor de spaarder op
lange termijn is de rente-opbrengst van het ge
spaarde geld. Bij levensverzekeringen en bij
spaarcontracten krijgt de spaarder een rente
vergoeding waarvan de hoogte bij de aanvang
van het contract wordt vastgesteld, doch die
gedurende de gehele looptijd ongewijzigd
blijft. De spaarder kan dus in het geheel niet
meeprofiteren van een algemene stijging van
de rentevoet tijdens de looptijd van het con
tract. Bij het verzekerd sparen op basis van
aandelen kan de spaarder wel van de stijging
van de algemene rentevoet profiteren, omdat
alle opbrengsten van het aandelenbezit - na
aftrek van de kosten - aan dit bezit worden
toegevoegd, waardoor de waarde stijgt.
Om wie gaat het?
Zoals reeds opgemerkt worden de bezwaren
van de voortschrijdende inflatie en de veran
deringen van de algemene rentevoet het
sterkst gevoeld door spaarders die zich voor
lange termijn contractueel willen verbinden om
periodiek bedragen te storten. Deze spaar
ders hebben belang bij verzekerd sparen op
basis van aandelen. Spaarders, die aan spa
ren op lange termijn (nog) niet toe zijn of die
de gespaarde bedragen ter beschikking willen
houden in verband met te verwachten beste
dingen of met het oog op de mogelijkheid van
onverwachte geldbehoefte, komen voor deze
spaarvorm niet in aanmerking. Met andere
woorden, de Beleggingspolis van de 7 moet
harmonisch passen in het spaar- en beste
dingspatroon van de spaarder. Indien er ruimte
is voor sparen op lange termijn, dan is het in
teressant een Beleggingspolis van de 7 te slui
ten, temeer omdat deze spaarvorm ook fiscaal
voordelig kan zijn. Hierover willen wij het ech
ter graag een volgende keer hebben als wij
wat dieper ingaan op deze voor onze banken
nieuwe activiteit.
