voorliefde had voor de meest bizarre kledij en
hoofddeksels.
De mensen op dit paneel gaan op in het kaart
spel, een spel dat naast het dobbelspel harts
tochtelijk werd beoefend door adel en burgerij.
De eerste speelkaarten werden in Ulm in
Duitsland vervaardigd en vandaar verspreidde
het spel zich in andere landen. Opvallend is
dat de achterkant van de kaarten onversierd is
gebleven. Over de ruimte waarin gespeeld
wordt, vertelt de schilder weinig, maar uit de
kaalheid van de muren zouden wij kunnen con
cluderen dat het in ieder geval geen huiskamer
is, wat ook zou kunnen blijken uit het feit dat
de heren hun zwierige hoofddeksels niet heb
ben afgezet. Evenals de baretten zijn ook de
spleetmouwen typerend voor de tijd van de
Renaissance.
Dit paneel uit de verzameling van de Earl of
Pembroke is door diverse mensen vaak toege
schreven aan Johannes Vermeer, in verband
met het vele wit en de heldere tinten oranje,
geel en blauw. Lucas heeft zijn handtekening
onder dit schilderij pas later aangebracht, een
van de redenen waarom over de datum van het
ontstaan verschillende meningen bestaan.
Sommigen denken dat het paneel in 1513 is ge
schilderd, anderen menen dat het pas uit 1530
stamt.
Niet alleen voor de Noordnederlandse schil
derkunst is Lucas van Leyden belangrijk ge
weest, ook vele buitenlandse schilders hebben
zijn manier van werken en zijn techniek overge
nomen, zoals bijvoorbeeld de Italiaanse mees
ters Marcantonio Raimondi en Bacchiacca.
Zijn biograaf Carel van Mander schrijft terecht
over Lucas' ontwikkeling van nieuwe technie
ken: 'welcke waerneminghen hebben veel
schilders den ooghen opghedaen'.
