Dan niet naar een krediet- of bemiddelingsbureau!
persoonlijke lening aan: de een 4.000 gulden
met een looptijd van 48 maanden en de ander
5.200 gulden met een looptijd van 24 maan
den. Beiden kregen na korte tijd bericht dat
hun aanvraag was afgewezen. Als reden
werd opgegeven, dat een zekerheidsstelling
vereist was. Een merkwaardige reden vindt
de Consumentenbond, omdat persoonlijke
leningen juist zonder zekerheidsstelling wor
den verstrekt.
Vervolgens schreven de beide medewerkers
het kredietbureau een brief, waarin zij aan
spraak maakten op terugbetaling van de door
hen gestorte informatiekosten, omdat er blijk
baar niet geïnformeerd was. Het aantal teleur-
gestelden was kennelijk zo groot, dat het
bureau een gestencild antwoord op dergelij
ke verzoeken om restitutie had klaar liggen.
Daarin stond, dat de gemaakte kosten werden
terugbetaald indien de aanvrager binnen 30
dagen na de aanvraag kon bewijzen dat hij
het gevraagde bedrag onder dezelfde voor
waarden bij een andere kredietinstelling wèl
had kunnen krijgen. De Consumentenbond
constateert terecht, dat deze terugbetalings
voorwaarde niet redelijk is. De meeste ban
ken en gemeentelijke kredietinstellingen ge
ven immers maar persoonlijke leningen tot
ten hoogste 5.000 gulden en met een maxi
male looptijd van 24 maanden. In de folder
werden echter bedragen tot 50.000 gulden
en maximum looptijden tot 25 jaar genoemd.
Juist daarom zullen dergelijke bureaus vaak
aanvragers krijgen, die tevoren al door een
bank zijn afgewezen. Voor het geval dat men
bij een andere instelling inderdaad slaagt de
gevraagde lening te verkrijgen, is de termijn
van 30 dagen meestal een struikelblok voor
het terugkrijgen van de tevergeefs betaalde
informatiekosten.
Het exploiteren van een dergelijk bureau
moet dan ook wel een lucratieve bezigheid
zijn, zoals de Consumentenbond enigszins
sarcastisch maar volkomen terecht conclu
deert, want vaak kan het bureau volstaan met
weinig (of zelfs helemaal niet) informeren en
veel incasseren (van 'informatiekosten').
Op grond van ervaringen van leden en van
deze uitkomsten acht de Consumentengids
het raadzaam dat degenen die een krediet
nodig hebben zich wenden tot een erkende
bank of tot een gemeentelijke kredietinstel
ling. Wordt de aanvraag daar afgewezen, dan
is er ook via de bemiddelingsbureaus maar
weinig kans. Wie werkelijk in financiële moei
lijkheden verkeert kan beter bij de gemeente
terecht: de Algemene Bijstandswet wordt
vaak ruim geïnterpreteerd.
33