Minister Lardinois dit, als de kosten naar evenredigheid per land zouden worden verdeeld, een bijdrage van 1,5 miljard gulden betekenen. Deze verdeling van de kosten moet wel zo geschieden, om dat het structuurplan anders voor een land als Italië, waar nog vele hervormingen moeten worden doorgevoerd, financieel onuitvoerbaar zal zijn. REACTIES Al voordat het plan Mansholt openbaar werd gemaakt, kwam van veel zijden kritiek, die varieerde van sterk emotioneel getinte beto gen tot zakelijke beschouwingen. Over het algemeen zijn de jonge agrariërs gelukkig met de hopelijk afdoende voorstellen ter ver betering van de landbouwstructuur. In de meeste reacties klinkt echter twijfel door ten aanzien van de financiële aspecten van het plan, terwijl anderen vooral uit maatschappe lijke en politieke overwegingen niet akkoord kunnen gaan met de drastische hervormingen. Minister Lardinois Minister Lardinois ging in principe wel ak koord met de kwalitatieve benadering die de Europese Commissie heeft gehanteerd, maar dat betekende niet dat hij het eens was met de te nemen besluiten om de gestelde doel einden te bereiken. De minister vroeg zich af of al die kostbare maatregelen wel het be oogde effect zullen hebben. Hierbij wierp hij onmiddellijk de vraag op in hoeverre de Eu ropese Gemeenschap zal moeten opdraaien voor de onkosten. Hij vond het bijvoorbeeld onjuist als de gehele gemeenschap zou moe ten opdraaien voor de invoering van AOW voor de Italiaanse boeren, omdat Italië een 19

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1969 | | pagina 35