LANDBOUW-ECONOMISCH
Suikerzoete problemen
Biet- of rietsuiker, dat is de vraag. De laatste
maanden is er nogal wat te doen geweest over
het soort suiker dat wij in ons consumptiepak
ket zouden moeten opnemen. Er zijn in ons
land een aantal acties gevoerd, die het gebruik
van rietsuiker ten bate van de ontwikkelings
landen propageren. Het doel van de acties is,
de arme landen door middel van leveranties
van grondstoffen, in dit geval suiker, zelf hun
deviezen te laten verdienen die zij nodig heb
ben om hun economische achterstand weg te
werken. De actiegroep 'Sjaloom' tekent er be
zwaar tegen aan, dat de uitvoer van rietsuiker
naar de EEG-landen wordt belemmerd door
maatregelen ter bescherming van de bietsui-
kerproduktie. Deze bescherming is zelfs zo
doeltreffend, dat de Europese Gemeenschap
in plaats van importeur exporteur van suiker is
geworden. Een bijzonderheid in dit verband is,
dat een groot winkelbedrijf in Nederland deze
actie heeft aangegrepen om reclame te maken
voor het gebruik van rietsuiker.
552
Men mag aannemen dat degenen, die achter
deze acties staan, alleen maar het goede doel,
namelijk de vooruitgang van de ontwikkelings
landen, willen ondersteunen en dat zij, zoals zij
trouwens ook stellen, hun acties zeker niet
richten op een verlaging van het inkomen van
de boeren. Volgens de actieleden zouden de
boeren 'maar subsidies langs andere kanalen
moeten verkrijgen'. Men zou, aldus een com
promisvoorstel van de met deze actie sympa
thiserende hoogleraar professor Linneman, er
op zijn minst naar kunnen streven, dat de sui-
kerproduktie in Europa constant blijft en dat de
verwachte grotere vraag met invoer van riet
suiker zou worden gedekt.
Op zich zelf is het doel van de actie loffelijk,
maar toch wordt hier min of meer gewerkt vol
gens het principe van 'het doel heiligt de mid
delen en wordt wel wat al te simplistisch ge
dacht over de Europese landbouwproblemen in
het algemeen en over die van de Nederlandse
boer in het bijzonder. In een artikel in het
maandblad Suikerunie' van september 1968
