staan voor het wandtapijt dat het geschenk
vormde van het personeel van de centrale
bank. Een fors geschenk mogen wij wel zeg
gen, gezien zijn totale lengte van 71/2 meter.
Wij zien de blik van de bezoeker wat heen en
weer gaan langs het tapijt, die blik onder
scheidt iets van een dier met op zijn rug twee
gestalten, die het niet zo gemakkelijk schijnen
te hebben.
Apocalyptische ruiters? Wij menen dat het tijd
wordt de bezoeker fluisterend uitleg te geven.
Daarvoor hebben wij overigens eerst ons licht
opgestoken bij de ontwerper en vervaardiger
zelf, de heer Theo Mols, die aan de rand van
Tilburg in de Koningshoeve zijn atelier heeft
ingericht, dat tevens tot werkruimte dient voor
mevrouw Mols, die hier in steen en ook in hout
de kunst van de inhoudrijke uitbeelding be
oefent.
De heer Mols vertelde ons, dat hij aan het
thema van het wandtapijt in feite al vanaf 1958
heeft gewerkt. Hij werd bij verschillende ob
servaties getroffen door de strijd die de mens
heeft te voeren om zich staande te houden
in de hem omringende wereld. Een onbereken
bare wereld, waar men zich als mens soms
graag buiten zou houden. Wat helaas niet mo
gelijk is. Men is opgenomen in die wereld en
moet het spel meespelen; een spel, dat altijd
harde - en soms beangstigende - werkelijk
heid is. Waarvan men niet altijd de afloop kent.
Een spel. met risico's. Deze gedachte kreeg
allereerst gestalte in het bronzen beeldje, dat
wij hierbij afdrukken. De heer Mols koos
voor het uitbeelden van de strijd, de mens
en het dier. De mens die zich met moeite in
evenwicht houdt op de rug van het dier, dat
een symbool is van de oerkracht, waartegen
hij sedert duizenden jaren moet strijden. Dit
thema heeft de kunstenaar verder uitgewerkt.
Het dier symboliseert de onberekenbare we
reld; de mensen proberen het dier te leiden.
De uitslag staat nimmer van tevoren vast. De
mens weet dat er factoren zijn die hij niet
in eigen hand heeft. Dat is de verklaring van
de angst die in de figuren tot uitdrukking komt.
Zij klampen zich aan elkaar vast, maar niet
willoos of in paniek.
Het steun zoeken bij elkaar symboliseert op
voortreffelijke wijze de noodzaak tot samen
werking zoals deze er in een groot bedrijf
moet zijn. Alléén is men verloren. Gezamenlijk
kunnen de moeilijkheden en problemen wor
den overwonnen. Die op ons afstormende
moeilijkheden en problemen worden in het
wandtapijt uitstekend weergegeven door de
verschillende vormen en kleuren die op de
ondergrond zijn aangebracht.
De heer Mols ontving de opdracht tot vervaar
diging van het wandtapijt in juni 1966. De om
vang heeft hem enige moeilijkheden opgele
verd. Zo moest zijn atelier hiervoor worden
verbouwd, wat hij overigens zelf deed. Zijn
veelzijdigheid als beeldend kunstenaar kwam
hem hierbij goed van pas. Na zijn opleiding
aan de Kunst Academie te Eindhoven en de
Kunstnijverheidschool in Arnhem hield hij zich
met verschillende technieken bezig onder an
dere met de graffitotechniek waarbij meer
dere kleuren cement worden gebruikt. In deze
techniek vervaardigde hij een plastiek voor
het kantoorgebouw van de Unilever te Oss.
Voor diverse kerken en scholen ontwierp hij
wandkleden. Hij verdiepte zijn kennis als
assistent van kunstenaars als De Leeuw en
professor Albert Troost. Wij geloven dat wij
de werken van de jonge kunstenaar in de toe
komst wel meer zullen tegenkomen.
205
