Och, wat wil je, Pieternel? Je houdt dat tóch niet tegen! De ontwikkeling van de wereld loopt langs geplande wegen! De mens, die vroeger lopen moest, die vliegt nu supersonisch! En wat men vroeger prachtig vond, en mooi, 'architectonisch', Dat gooien ze nu weg: 't Is duidelijk dat het oude het onderspit moet delven. Over zoiets mijmerend, Pieternel, denk ik soms bij mijzelve: Waar is Van den Heuvel nou? Waar is hij gebleven? Waar is Van den Eisen nou? Waar zijn zij heen? Achter Van der Marck aan! Welke hand heeft dat gedaan!? Eens waren zij ons lief. Nu staan ze in 't archief!! PIETERNEL: Dat is een smartlap, Thomasvaer! Da's ver onder de maat! Daar krijg je echt geen omzet mee, laat staan een gouden plaat! THOMASVAER: Dat is zo Pieternel: dat was geen melodie, maar gewone consternatie! We houden dit zo fraaie lied maar buiten de roulatie. En de redactie van het Maandblad, dat vaak zo sappig tapt, Verzoeken wij te zorgen, dat die aria wordt geschrapt! PIETERNEL: En 't handschrift wordt door ons verbrand, Want pas daarna is de zaak, volledig aan de kant! Zeg Thomasvaer, vergis ik me daar in: jij stelde toch vandaag, Voor dit zo grote forum, nog graag een persoonlijke vraag? THOMASVAER: Persoonlijk niet! Maar ik mag misschien als spreekbuis, der directie aandacht vragen, Voor wat we misten bij ons thuis: die verloren heiligendagen? En als zij t nu eens nogmaals zou weten te versieren Ook 't lustrum van dit jaarweer luisterrijk te vieren

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1968 | | pagina 19