PIETERNEL:
Ja ja! Maar ik noem 't toch geen kleinigheid, als je je maanden hebt verblijd,
Op 'n zitplaats naar je staat en stand: op zandkleurig tapijt!
Maar Thomasvaer vertel eens, loopt er zo door de week,
Wel ooit eens iemand binnen? Daar in die bibliotheek?
Ik heb al horen zeggen dat hele rekken leeg staan: de inhoud is verstuurd,
Naar een districtskantoor dat naar het schijnt, die boeken heeft gehuurd.
THOMASVAER:
Dat is zo Pieternel! Op Seeligsingel zoveel - het nummer zegt hier niets -
Daar hadden ze een feestje, een jaardag of zo iets.
Oh neen: daar was een opening! Je weet wel: nieuw pand!
Met al de laatste snufjes van binnen- en buitenland.
En daar vond een receptie plaats, waarop men menige gast,
Met cocktails, wijn en sherry - en speeches - heeft verrast.
Dat was weer echt zo'n samenzijn vol sfeer en harmonie.
Daar kwam dus al wat groot was, uit heel de Baronie.
Maar wat doet nou in zo'n geval een geachte directeur,
Wiens nieuwe kamer fonkelt van boenwas, verf en kleur,
Als in zijn noten boekenkast geen zwarte banden staan?
Wat had jij nou, Pieternel, in zo'n geval gedaan?
12
