Dag moeite! Dag centjes! Sssst! THOMASVAER: Och Pieternel, die zaal stelt helemaal niks voor! Ze heeft niet eens 'n naam! Men stichtte voor die naam alleen, een jaar of wat geleden, Een commissie van advies, met minstens drie, vier, leden. Ik geloof het waren er drie: een heel triumviraat, Dat ongetwijfeld lang en veel, over de moeilijkheid heeft gepraat. Drie hoge, waardige heren volgden een grondig procédé: Men loofde honderd gulden uit en heel de bank deed mee! Men maakte voor de prijsvraag een plechtig formulier: Zo kwam men aan suggesties: 'n lawine van papier! Met namen om te zoenen! In Hollands, Duits en Frans. Zo kreeg dus elke deelnemer 'n volkomen eerlijke kans. PIETERNEL: Nou? En toen? Wat is er toen beslist? THOMASVAER: THOMASVAER: Zeg weet je wie ik op onze tocht, een beetje pijnlijk miste? Onze receptioniste. Haar had ik graag eens ondervraagd! Over dingen die wij nog niet wisten! PIETERNEL: Ja d's waar! En ook dat snerpende geluid, Je weet wel: piep, piep, piep - ook dat geluid bleef uit! THOMASVAER: Dat wij - alléén - niet zijn verdwaald, komt door de Boerenleenbankgids Die geeft een helder overzicht, heel duidelijk en spits! PIETERNEL: Zeg Thomasvaer, wat vond jij van die statietrap? En van de entresol? En van dat grote nylonkleed? Ligt de omgang daarmee vol?

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1968 | | pagina 12