Driemaal tenderen is scheepsrecht
Nadat de Staat der Nederlanden in april 1987
het beleggerspubliek een eerste tenderlening
presenteerde, volgde in oktober jongstleden
voor de tweede maal een dergelijke lening.
In beide gevallen bleken de beleggers nogal
moeilijkheden te hebben met de vorm van het
systeem, en dat was niet onbegrijpelijk, want
daarbij werd het tendersysteem voor het eerst
sedert de laatste oorlog opnieuw gehanteerd.
De obligatiemarkt in 1966
De obligatiemarkt heeft 1966 als een bijzon
der onevenwichtig jaar ervaren. Niet alleen
de historisch hoge rentepercentages van de
nieuwe staatsleningen, ook de astronomische
omvang van de gedane inschrijvingen en de
daardoor uiterst kleine toewijzingspercenta
ges zullen vele lezers nog vers in het geheu
gen liggen. Het is maar al te vaak de kleine
belegger geweest, die bij de emissies van
hoogrentende leningen achter het net viste.
De oorzaak daarvan ligt voor de hand: de
belangstelling was telkens zo groot, dat vooral
de grotere beleggers konden besluiten om
telkenmale voor een aanzienlijk hoger bedrag
in te schrijven dan zij in werkelijkheid wensten
te ontvangen. Mocht na sluiting van de in
schrijving blijken, dat toch niet de gehele le
ning was geplaatst, dan zou natuurlijk ook de
grote belegger aanzienlijk meer toegewezen
krijgen dan hij in feite wenste, maar als grote
belegger durfde en kon hij dat risico lopen.
Een kleine belegger kan in plaats van bijvoor
beeld duizend gulden nog wel eens het twee-
of drievoudige daarvan missen, maar daarmee
houdt het meestal wel op. Zulke kleine be
dragen sorteren echter geen effect, wanneer
het in de totale lening om miljoenen of zelfs
honderden miljoenen gaat.
Systeemverandering
Het was duidelijk, dat men het systeem van
uitgifte moest wijzigen om ook de kleine be
legger aan zijn trekken te laten komen. Waar
meerdere variaties ter beschikking stonden,
heeft de minister van Financiën besloten het
tendersysteem uit de ijskast te halen. Kort
gezegd houdt dit systeem in dat:
- het bedrag van de lening bekend wordt
gemaakt,
- het rentepercentage eveneens bekend wordt
gemaakt,
- de koers van uitgifte niet wordt bekendge
maakt, zodat de inschrijvers zelf de koers
moeten opgeven, die zij bereid zijn te be
talen.
Het verschil met de gebruikelijke vorm schuilt
472
