reidheid van de 'Groep van Tien' (tien Wes
terse geïndustrialiseerde landen en Japan) ge
bleken uit het feit dat de centrale banken van
die landen 1,6 miljard gulden ter beschikking
hebben gesteld van de Engelse regering;
alleen Frankrijk stelde onaanvaardbare voor
waarden en deed niet mee. Deze gelden die
nen als voor-financiering van een toekomstige
trekking op het Internationale Monetaire
Fonds, dat een lening toegezegd heeft van
1,4 miljard gulden. Dit bedrag wordt voor 500
miljoen gulden verschaft door de Groep van
Tien, terwijl het Fonds 900 miljoen dollar uit
eigen middelen zal moeten putten, te verdelen
over de leden. Het aandeel hierin van Neder
land als lid van het Fonds bedraagt 180 miljoen
gulden, terwijl 215 miljoen gulden via de cen
trale banken wordt gegeven.
Zware verplichtingen
De Engelse regering heeft inmiddels de letter
of intent, dit wil zeggen, de begeleidende brief
bij de kredietaanvrage bij het Internationale
Monetaire Fonds, gepubliceerd. Hierin wor
den de economische doeleinden die de En
gelse overheid nastreeft, weergegeven. Zo zal
de Britse betalingsbalans met een half miljard
pond per jaar moeten verbeteren. Eind 1968
zal het totale overschot op jaarbasis tweehon
derd miljoen pond moeten bedragen, hetgeen
betekent dat in het tweede halfjaar een over
schot van tenminste 100 miljoen pond moet
ontstaan.
Verder zullen de bijkomende maatregelen ge
paard moeten gaan met een vermindering van
het binnenlandse verbruik van ongeveer 750
tot 800 miljoen pond. Ook zal het tekort op
de rijksbegroting zoveel mogelijk beperkt
moeten worden. De tekorten die niet te ver
mijden zijn, zullen zoveel mogelijk met lenin
gen en niet met bankkredieten gedekt moeten
worden.
In februari, juni en november zal de Britse
regering de economische situatie van het land
moeten bespreken met het Internationale Mo
netaire Fonds: de Britse economie staat per
manent onder toezicht, zolang de schulden
niet zijn afgelost. Van de devaluatie en de bij
komende maatregelen verwacht Engeland dat
de nationale produktie in het komende jaar met
4 5 procent zal stijgen, terwijl als gevolg van
de verwachte exportstijging de werkgelegen
heid zal verbeteren.
Dollar en goud
Men kan zich afvragen; wat heeft een veran
dering van de waarde van het pond nu met de
dollar en het goud te maken? Waarom is er na
de devaluatie zoveel goud gekocht?
Deze reactie vindt haar oorzaak in het feit dat
na de Tweede Wereldoorlog de dollar en het
pond met het goud als internationale betaal
middelen zijn gaan fungeren. De dollar en het
pond zijn min of meer als surrogaten van het
goud gaan optreden. Nu echter een van beide
in waarde is verminderd komt de andere va
luta, de dollar, onmiddellijk in de vuurlinie. De
eerste reactie is geweest dat alles behalve het
goud min of meer werd gewantrouwd, hetgeen
resulteerde in een vergrote vraag naar goud.
Een voortdurend grotere vraag naar goud zou
uiteindelijk kunnen leiden tot een verhoging
van de goudprijs, hetgeen wil zeggen een ver
laging van de waarde van de dollar: er bestaat
immers een vaste officiële verhouding tussen
het goud en de dollar; maar ook tussen het
463
