functies in de coöperatieve beweging. Dat wil niet zeggen dat zij daar door de partij inge schoven zijn: het betreft hier mensen die al tientallen jaren, niet zelden ook voor de oor log, in de coöperatie werkzaam zijn geweest. Voor de oorlog, zo verklaarde een van hen tijdens een gesprek daarover, was de com munistische partij in Polen verboden. Commu nisten die desondanks actief wilden zijn, had den meestal geen andere keus dan die activi teit te ontplooien in organisaties die in hun ogen een soortgelijk doel nastreefden: de ver heffing van de uitgebuite bevolkingsgroepen. Zij werden 'activisten' genoemd. Velenvonden die gelegenheid in een coöperatieve organisa tie. Dat verklaart voor een groot deel de sym pathie die de partij voor de coöperatie heeft en de sterke steun die zij haar verleent, zowel rechtstreeks als via de staatsinstellingen. Het hele economische leven in Polen wordt beheerst door de staat. Nadat de communisten aan de macht waren gekomen hebben zij alle grote ondernemingen onteigend, onder meer alle grondbezit boven de honderd hectaren. De industrie en de grote handelsondernemin gen zijn thans geheel in staatshanden, afge zien van de coöperatieve ondernemingen. Geen particulier bedrijf mag meer dan vijftig mensen in dienst hebben; in sommige be drijfstakken ligt dit maximum nog lager. Het hele economische leven wordt geleid door middel van een ver uitgewerkt economisch plan, waaraan eenieder zich moet houden. Al le prijzen worden door de staat vastgesteld in het kader van dit plan. De agrarische sector heeft in deze centralisti sche economie een heel eigen plaats, aange zien het overgrote deel van de landbouwpro- dukten door particuliere agrarische onderne mers wordt voortgebracht. Van de totale be bouwde grondoppervlakte is rond 85 procent in handen van particuliere boeren, 15 procent is eigendom van staatsbedrijven en minder dan één procent wordt beheerd door coöpe ratieve boerderijen, ongeveer van het type dat in de Sowjet-Unie kolchozen heet. De agrari sche ondernemer is vrij te leveren aan wie hij wil: aan de staatshandelsorganisaties, aan de afzetcoöperaties of rechtstreeks aan consu menten, behoudens een bepaalde opbrengst per hectare, die verplicht aan de staat gele verd moet worden, en wel tegen prijzen die in de regel aan de lage kant zijn. Verhoging van de produktie per hectare levert dus een on middellijk voordeel voor de boer op. Op onze vragen bevestigde men dat deze regeling me de bedoeld was als stimulans om produktivi- teitsverhoging te bereiken. Levensstandaard In het voorgaande werd even gesproken over de officiële wisselkoers. Die is vastgesteld op 20 zloty's per dollar. Voor toeristen geldt ech ter een speciale bepaling, die inhoudt dat zij bij inwisseling van tenminste twintig dollar een toeslag krijgen van 15 zloty's per dollar in de 278

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1967 | | pagina 28