worden genoemd. De deelnemende landen
stelden zich hierbij ten doel: een wederzijdse
tariefverlaging van 50 procent voor de indus
trielanden en een grotere verlaging van de
tarieven van industrielanden voor de landen
in ontwikkeling.
Moeilijkheden
Onmiddellijk bij het begin van de besprekin
gen deden zich al moeilijkheden voor. Men
was het oneens over de manier waarop de ta
rieven zouden worden verlaagd. Lineaire hal
vering van de tarieven zou de Verenigde Sta
ten, die zeer hoge invoerrechten kennen, nog
altijd een zekere bescherming geven, terwijl
allerlei andere steunmaatregelen verboden
zouden worden, met name maatregelen zoals
de EEG die kent in de vorm van heffingen,
marktinterventies, invoerbelasting en invoer-
subsidies. De EEG pleitte er dan ook voor te
gaan onderhandelen over de steunbedragen
in plaats van over de verlaging van de douane
tarieven alleen.
Over de landbouw
Het meningsverschil had vooral ook betrek
king op landbouwprodukten. De onderhande
lingen over de landbouwprodukten, die bij de
Dillon-onderhandelingen niet aan bod waren
gekomen, werden pas goed mogelijk toen de
EEG in december 1964 haar graanprijzen had
vastgesteld. Toen kon men een plan opzetten
voor de onderhandelingen in 1965.
Over de industrie
Einde 1964 waren de onderhandelingen over
de industrieprodukten begonnen met de indie-
212
ning van de uitzonderingslijsten, dat wil zeg
gen lijsten van produkten die de afzonderlijke
landen in verband met 'nationale belangen van
hogere orde' uitgesloten wensten te zien van
de lineaire tariefverlaging. De lijst van de Ge
meenschap was zeer beperkt en bevatte nog
een stel produkten, waarvoor de Gemeen
schap haar tarieven wel wilde verlagen, maar
niet met de voorgestelde 50 procent.
Vier jaren van onderhandelen
Het bleek al gauw dat besprekingen tussen
een groot aantal landen, althans voor indus
trieprodukten, niet tot snelle resultaten zou
leiden. Daarom werd het overleg twee aan
twee (meestal EEG-VS) per produkt voortge
zet. Gedurende 1965 en 1966 is er zowel
groepsgewijs als twee aan twee overleg ge
pleegd.
Eind april van dit jaar liep het mandaat van de
Amerikaanse president af, zodat een soort
kleine topconferentie nodig was om de ron
de te redden. Na vier jaar onderhandelen wa
ren er nog fundamentele knelpunten overge
bleven en hoe meer de fatale datum in zicht
kwam, des te minder geloofde men nog in een
goede afloop van de besprekingen.
Chemische produkten en graan
De oorzaak daarvan was het verschil van in
zicht omtrent de afbraak van invoerrechten op
chemische produkten en het totstandbrengen
van een wereldgraanovereenkomst. De EEG
verzette zich tegen iedere verdere afbraak
van de eigen tarieven van chemische produk
ten, zo lang de Verenigde Staten hun veel ho
gere American selling price handhaafden. In
de zo geheten clausule bepalen de Amerika-
