zO 'N NIEUW GEBOUW
De toon maakt de muziek, zeggen de Fransen.
Een geschreven woord staat maar vlak op het
papier; zo ook de woorden die boven dit arti
kel staan. Maar wij hebben ze in allerlei toon
aarden horen zéggen. Met de nadruk op zo'n,
waarbij dan tevens de duim omhoog pleegt te
gaan, en soms wel zonder nadruk op welk
woord ook. Pessimisten kunnen er alle twijfel
en zorg inleggen die hun aard meebrengt.
Wanneer men echter een bankgebouw laat
neerzetten dat tot het jaar 2000 voldoende
wordt geacht, geeft men blijk niet tot de pes
simisten te behoren.
Als een gebouw officieel geopend wordt nadat
het al enige tijd in gebruik is geweest, biedt
dat de ingewijde overigens zekere voordelen.
Op indringende vragen van de bezoeker kan
hij antwoorden zonder eerst te moeten na
denken met het gevaar het begin van twijfel
te zaaien, wat onherroepelijk tot het gerucht
zou leiden, dat het toch niet helemaal ideaal
is. Dat kan dan zelfs door de meest stijlvolle
opening niet meer worden uitgewist. En stijl
vol was het daar in het auditorium van de
Technische Hogeschool. Echt om in de ver
leiding te komen heel lang bij de geschiedenis
van het boerenleenbankwezen stil te staan.
Wat overigens niet gedaan is. Geheel in de
geest van de eerste pioniers. Hoewel we er
niet bij zijn geweest toen die hun plannen
smeedden, kunnen we rustig aannemen dat zij
niet de hele tijd over de geschiedenis hebben
gesproken, maar over wat er gedaan moest
worden om de toekomst leefbaar te houden.
Ook niet lang stilstaan bij die zware, moeilijke
tijden. Iets doen om er verandering in te bren
gen. Iedere generatie heeft haar eigen moei
lijkheden waar zij zelf uit moet komen.
Laten we daarom niet te veel spreken over
die tijden. Er klonk toen ook vaak een gulle
lach, zo weten wij van oudgedienden, wel
licht vaker dan tegenwoordig. Het heeft wei
nig zin voortdurend te vertellen, dat wij trots
zijn op de eerste pioniers. Belangrijker is,
dachten wij, dat zij trots zouden zijn op ons,
wanneer zij konden zien wat wij van hun werk
hebben gemaakt.
Uit de mening van de vele honderden geno
digden die het nieuwe bankgebouw van onder
tot boven hebben bezichtigd, valt overigens
wel af te leiden dat er iets goeds tot stand
gekomen is. Wat deert ons dan nog de me
ning van sommigen, dat het gebouw niet hele
maal ideaal is. Wij menen te weten, dat de
architecten opdracht hadden een functioneel
gebouw te ontwerpen, geschikt voor het effi
ciënt werken van bijna duizend mensen. Idea
len moet men koesteren, dan blijft het leuk.
Zo gauw ze verwezenlijkt zijn is er een leegte.
Overigens, kunt u zich een woonwijk van dui
zend mensen voorstellen? Duizend mensjes
met hun eigenaardigheden, gebreken en och
tendhumeuren? Het nieuwe hart van de dy
namische boerenleenbankorganisatie domi
neert over zijn omgeving. Het geeft, zoals dat
heet, gestalte aan de sky-line van Eindhoven.
110
