Reisspaarboekje: een gemak op reis Tot nu toe was het eigenlijk wat vreemd dat iemand die een spaarrekening bij een boeren leenbank had, bij een andere boerenleenbank geen geld kon opnemen. Behalve als hij de kosten van telefonische informatie betaalde. Wij kregen wel eens te horen dat geld, inge legd bij de ene bank, zonder meer moest kunnen worden opgenomen bij elke andere bank van dezelfde organisatie. Aan die wens zijn wij in het voorjaar van 1966 tegemoetge komen door de invoering van een reisspaar boekje. Wie zijn geld daarop inlegt, ontvangt de normale spaarrente en kan bovendien bij elke andere boerenleenbank kosteloos geld opnemen. Wij zijn zelfs verder gegaan. De houder van een reisspaarboekje kan ook geld opnemen bij banken die zijn aangesloten bij de Centrale Raiffeisen-Bank, ja, zelfs in het buitenland: bij de ruim tienduizend banken die in West-Duitsland en Oostenrijk bij een land bouwkredietorganisatie zijn aangesloten. Van wege de risico's kan het op te nemen bedrag natuurlijk niet onbeperkt zijn. Het maximum is gesteld op duizend gulden per maand, een be drag waaraan de normale reiziger, ook in onvoorziene gevallen, toch wel genoeg zal hebben. Wie nu verwacht had dat de critici hun ver wijten snel zouden hebben ingeslikt en dat zij haastig een reisspaarboekje zouden hebben genomen, die is bedrogen uitgekomen. Kritiek hebben we niet gehoord, dat niet. Maar men heeft toch ook niet staan dringen om zich 20 voor binnen- of buitenlands gebruik een boek je aan te schaffen. Over en weer - dat wil zeggen aan beide kanten van de grens - heb ben zo'n vijfhonderd spaarders gebruik ge maakt van de mogelijkheden die het reisspaar boekje biedt. Wij moeten erbij zeggen dat de tijd vóór de vakanties te kort was geweest om aan de invoering voldoende ruchtbaarheid te geven. Het getal van vijfhonderd zegt overigens ook niet alles. Van meer belang is nog of de trans acties op bevredigende wijze werden afgewik keld. Het was iets nieuws en daarbij doen zich vaak allerlei onverwachte verwikkelingen voor. Wij mogen zeggen dat ons geen onover komelijke moeilijkheden ter ore zijn gekomen. Meestal moest de klant enige ogenblikken ge duld hebben omdat het personeel de instruc ties moesten raadplegen. Soms waren er wat haperingen doordat men nog niet vertrouwd was met de gang van zaken. Maar zulke klei nigheden zijn van voorbijgaande aard. In zeld zame gevallen dreigde de spaarder even zijn vertouwen in het boekje te verliezen, als hij op de verkeerde bank terecht kwam en men daar verklaarde van de hele opzet niets te weten. Maar ook in die gevallen kwam uiteindelijk alles goed. Het ligt voor de hand dat de meeste trans acties werden afgewikkeld door banken in toe ristenplaatsen. De levensvatbaarheid van het reisspaarboekje zal in de eerste plaats in het vakantieverkeer moeten blijken. Normale reizigers: duizend gulden per maand

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1967 | | pagina 22