Na de wedstrijd moet er gekeuveld kunnen
worden. In een prettige sfeer, onder het genot
van een borrel, een biertje, een vermouthje,
deze keer in het restaurant van het Eurostrand.
Men bepraat de wedstrijd, gaat over op eigen
onderwerpen of wie weet - wij weten het niet
- praten sommigen over koetjes en kalfjes.
De stemming is er, men mixt als vanzelf Duits
en Nederlands, en zonder woordenboeken, zij
het meer gebarend dan misschien normaal is,
loopt de conversatie vlot.
Het besluit van de dag vindt plaats door een
gezamenlijke maaltijd. Bij deze ontmoeting
heette de heer Van Ogtrop de gasten welkom
aan tafel en, zo hij vertelde, was dit welkomst
woord geïmproviseerd omdat hij bij de voor
bereiding was uitgegaan van de gebruikelijke
Keulse overwinning. We lieten ons de Russi
sche eieren, de aspergesoep en alles wat er
op volgde goed smaken. Na de pudding met
een Franstalig sausje - anders dan gewoonlijk
was bij dit diner niet alles Frans - bleef er nog
een anderhalf uur over om te dansen, te pra
ten en ieder weet hoe men de tijd die dan
sneller gaat weet door te brengen.
Omstreeks middernacht vertrok het Keulse
gezelschap, vaarwel gezwaaid door het Eind-
hovense kamp: auf Wiedersehen.
Dit is een traditie waarmee we niet graag wil
len breken. Het is een dag waar vooral de elf
tallen naar uitzien, want het is de enige inter
land die ze jaarlijks kunnen spelen.
Boerenleenbank Nootdorp
2493
