2001 einde de beste prijs voor dat aanbod te kun nen maken. De Londense goudmarkt is de grootste van de wereld. Zij is met toestemming van de Bank of England op 22 maart 1954 heropend. Bij gelegenheid van het tienjarig bestaan hebben de Bank of England en de Federal Reserve Bank of New York officieel het bestaan onthuld van een goud-pool, waaraan acht landen deel nemen. Een tipje van de geheimzinnige sluier die om de goudmarkten hangt, is opgelicht. Er wordt in deze goud-pool gestreefd naar sta bilisatie van de goudprijs. Vanwege de lengte van dit artikel moeten wij een volledig verhaal over de Londense goud- pool achterwege laten. Enkele kleine punten willen we even belichten. De handel geschiedt op elke werkdag, behalve op zaterdagen, in een van de bovenkamers van het bankierskantoor Rothschild te Londen, de zogenaamde 'goldfixing-room'. Om half elf begint de handel. Even voor half elf draait de telefoniste van Rothschild het nummer TIM om er door de Londense sprekende klok zeker van te zijn dat de handel juist op tijd begint. De handelaren komen binnen en nemen plaats óf aan de centrale tafel, een ronde gepolijste tafel, zo schrijft Paul Ferris in zijn boek The City', óf aan de kleinere zijtafels, leder heeft een open telefoonlijn naar zijn kantoor. Ook heeft ieder bij zijn plaats een standaard met een kleine Britse vlag, die een rol speelt bij de totstandkoming van overeenkomsten. Wie de vlag strijkt, heeft daarmee een overeenkomst geaccepteerd. Volgens de heer Ferris brengen de handelaren de bal aan het rollen, maar volgens de Bank of England in een van haar bulletins, is het de voorzitter, de vertegenwoordiger van Roth schild die de zaken doet beginnen. Hij stelt een prijs in shillingen en penny's tot op een farthing nauwkeurig. Als de aanwezigen tegen die prijs allemaal kopers zijn en er dus geen zaken kunnen worden gedaan, wordt de prijs verhoogd. Zijn het tegen de nieuwe prijs alle maal verkopers, dan wordt de prijs weer ver laagd. Zo komt er op een bepaald moment een prijs waarop zaken kunnen worden ge daan. Er wordt een telling gehouden wie ko pers zijn en mocht het aantal goudharen waar voor kopersinteresse is hoger zijn dan het aantal goudharen dat ten verkoop wordt aan geboden, dan moeten de kopers beslissen of het aantal aangeboden baren zal worden ver deeld of de prijs hoger moet worden opge voerd. Buiten de 'goldfixing room' worden de zaken voortgezet en vanzelfsprekend komt men daar tot veel verder uiteenlopende prijzen dan in de noteringskamer. Op de factoren die een rol spelen bij de bied en laatzijde zullen wij in het volgende artikel terugkomen. Tot afronding van dit artikel laten wij hier deze factoren volgen. Aan de biedzijde: nieuwe produktie, verkopen van centrale banken, Russische verkopen en ontpotting. Aan de laatzijde: aankopen van centrale ban ken, aankopen voor industrie en kunst (sie raden) en oppotting.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'de boerenleenbank' (CCB) | 1964 | | pagina 23