waarde voor de exportmogelijkheden. Nu
werkte deze sluisprijs niet zo goed omdat
de gegevens over de aanbodprijzen van be
paalde produkten uit derde landen nogal
eens onvolledig of onbetrouwbaar bleken
te zijn. Bovendien mankeerde er wel iets
aan de controle op de gang van zaken.
Niettemin wisten de Westduitse pluimvee
houders hun wensen acceptabel te maken
en de invoerrechten gingen omhoog. Dit
besluit heeft tot grote wrijving geleid tus
sen de V.S. en de EEG. De Amerikanen
vinden deze handelwijze ontoelaatbaar. Zij
wijzen daarbij op de belemmering van hun
export, maar belangrijker achten zij onge
twijfeld de diepere betekenis van deze maat
regel: het groeiende protectionisme, waar
mee de EEG zich omgeeft.
De V.S. hebben de ontwikkeling tot een
gemeenschappelijke Europese markt om
politieke redenen altijd gestimuleerd. Voor
de economische gevolgen zijn zij niet be
vreesd geweest, want de EEG zou een
„open" gemeenschap worden. Terwijl ech
ter het politieke spel het aanvankelijke ent
housiasme van de V.S. al aanzienlijk heeft
bekoeld, lijkt bovendien de economische uit
werking meer protectionistisch te worden
dan was voorzien. Het is zelfs de vraag of
deze gedeeltelijke afsluiting van de Europe
se markt wel past hij de opvattingen van
dr. Mansholt, die steeds heeft laten blijken
alleen in een open gemeenschap te kunnen
geloven, waarin onder meer ruimte voor
agrarische importen moest blijven bestaan.
Uheenlopende schattingen
Het opschroeven van de invoerrechten op
slachtgcvogelte uit derde landen bij invoer
in de EEG werd om genoemde redenen
voor de Amerikanen aanleiding tot het
aankondigen van tegenmaatregelen. Deze
hielden in, dat de Amerikaanse invoer
rechten op enkele produkten uit de EEG-
landen medio oktober zouden worden ver
hoogd. Deze optrekking zou de schade, die
volgens hen uit de verhoging van de invoer
rechten op hun slachtpluimvee zou voort
vloeien, moeten compenseren. Het hedrag
van de schade wordt door de V.S. op 46
miljoen dollar berekend, zulks in tegenstel
ling tot de EEG-commissie, die niet hoger
dan 19 miljoen dollar komt. De Europese
Commissie wees er na de reactie van de
Amerikanen op, dat het hier niet alleen om
een tarievenkwestie ging maar dat ook de
smaak van de consument een rol speelde. De
consument prefereert bij ongeveer dezelfde
prijzen het verse Europese produkt boven
het bevroren Amerikaanse.
Bovendien draait het gehele conflict om
een hedrag, dat relatief voor de Amerikanen
nauwelijks de moeite waard is. De V.S. ex
porteerden in 1962 voor 53 miljoen dollar
aan slachtgevogelte naar de EEG. De totale
export van agrarische produkten naar de
EEG hedroeg voor de Amerikanen echter
1,3 miljard dollar. Het slachtgevogelte
maakt hiervan dus slechts 4% uit.
Belangrijker is nog, dat uit de totale han-
delsomzetten van de V.S. met de EEG-lan-
den gedurende de laatste jaren een toene
mend tekort voor de Europese landen ont
staan is. Dit gaat ook op voor de eerste
maanden van 1963. De tekorten van de
EEG in het handelsverkeer met de V.S.
groeien jaarlijks zelfs met een groter bedrag
1691
