Terwijl de industriële landen worstelen
met de problemen van steeds groeiende
produktiecapaciteit en overschotten in de
agrarische sector, is er een geheel andere
situatie in de meeste ontwikkelingslan
den en eveneens in de communistische lan
den. Het is algemeen hekend dat de ont
wikkelingslanden veelal grote moeite
hebben om met de opvoering van hun agra
rische produktie de groei van de bevolking
hij te houden. Soms slagen ze daarin, soms
echter niet. Van een verbetering van de
voedselpositie uit eigen produktie is over
het geheel genomen geen sprake.
Speciaal in de laatste jaren is gebleken, dat
in de communistische landen de landbouw
een zwakke plek is en dat de agrarische pro
duktie duidelijk ten achter blijft bij de doel
stellingen, welke in het kader van meerja
renplannen aan deze bedrijfstak worden ge
steld. Het grote China, met zijn meer dan
600 miljoen inwoners, is sedert 1960 ge
dwongen geweest ettelijke miljoenen ton
nen granen aan te kopen in „kapitalistische"
landen als Canada en Australië. Ongetwij
feld zou China nog veel grotere hoeveelhe
den willen kopen, maar het is daartoe niet
in staat wegens een tekort aan deviezen.
De Russische pluimen komen niet uit
Ook in de Sovjet-Unie heeft de landbouw
sector nu reeds verschillende jaren achter
een de verwachtingen zwaar teleurgesteld.
Telkens wordt door Kroetsjef en anderen
betoogd, dat de doeleinden van het zeven
jarenplan in de agrarische sector niet ver
vuld zijn en dat er daarom in deze sector
een en ander drastisch veranderd moet wor
den. Bij de granen is het areaal wel aanmer
kelijk uitgebreid, maar er kwam geen over
eenkomstige laat staan een grotere ver
hoging van de graanproduktie. Wel is in
Rusland aan brood geen gebrek, maar de
tegenvallende graanoogsten oefenen on
gunstige gevolgen uit op de omvang van
de produktie in de veehouderij. De snelle
bevolkingsaanwas en de stijgende koop
kracht hebben de vraag juist naar melk, zui-
velprodukten, vlees en eieren in aanzien
lijke mate doen toenemen en, nu de pro
duktie hiervan tegenvalt, zijn er niet gerin
ge moeilijkheden ontstaan. Herhaaldelijk
wordt nu toegegeven dat in de steden zich
tekorten in de bevoorrading met deze pro-
dukten manifesteren.
I Iet Centrale Statistische Bureau van de
Sovjet-Unie raamt de graanoogst in 1961
op 137V2 miljoen ton (hierin zijn ook pro-
dukten als peulvruchten en silo-mais opge
nomen), geproduceerd op 128 miljoen ha.
Ons land produceert jaarlijks gemiddeld
ruim U/2 miljoen ton graan op 500.000 ha.
De ha-opbrengst lag in Rusland vorig jaar
dus op een niveau van rond 1060 kg. Een
vijftal jaren geleden achtte de Russische re
gering het mogelijk en nodig om in 1960-
972
