In Memoriam Drs. W. M. N. van den Wildenberg
17 oktober 1929—22 december 1960: daar
tussen ligt het korte leven van Wim van
den Wildenberg.
Hij was een weverszoon uit Heeze, het
enigst kind van zijn ouders, die betrekke
lijk laat gehuwd in hem de vreugde bezaten
van hun leven en de steun in hun oude dag.
Altijd een vlot student geweest stond na
het Gymnasium, dat hij te Eindhoven volg
de, de weg naar de Hogeschool voor hem
open. Daarvoor had vader gespaard, daar
voor had moeder zuinig gezorgd. Hoeveel
dat zijn ouders aan ontbering heeft gekost,
heeft alleen Wim geweten en begrepen.
Het bidprentje, dat bij de begrafenis werd
uitgedeeld, getuigt daarvan met de sobere
woorden: „voor zijn ouders had hij alles
over." Dat was zijn dankbaarheid voor wat
zijn ouders voor hem hadden overgehad.
Na het doctoraal in de economie aan de
Katholieke Economische Hogeschool te
Dit In Memoriam' werd reeds geplaatst in 'Boer
en Tuinder' van 29 december 1960.
Tilburg volgde een functie aan het Centraal
Planbureau te 's-Gravenhage, de braintrust
van economen, die jaarlijks het economisch
plan produceert, waarop het overheidsbe
leid in de financiëel-economische en sociale
sector kan worden uitgezet.
Het was in zijn Haagse tijd als jong ambte
naar bij het Planbureau in juli van het jaar
1954, dat ik Wim van den Wildenberg
leerde kennen. Door het Centrum voor
Staatkundige Vorming was een jaar tevo
ren een commissie in het leven geroepen
met als taak de bestudering van het vraag
stuk van het risicodragend kapitaal, waar
van ik het voorzitterschap bekleedde. In de
loop van 1954 diende een nieuwe secretaris
te worden benoemd. Het werd Drs. W. M.
N. van den Wildenberg. Van die tijd da
teert mijn nauwe samenwerking met hem.
Slechts een korte tijd verloren wij elkaar uit
het oog, in het jaar namelijk dat hij werkte
aan de economische afdeling van de Noord-
Atlantische Verdrags-organisatie te Parijs.
Toen echter in 1957 door de drie centrale
454
