Een vriend over het leven van
Wim van den Wildenberg
„Wim was zo goed voor ons; er was geen
kwaad in hem te vinden," aldus de Moeder
van Wim. Het was de waarheid.
Wim sprak altijd met liefde over zijn Va
der en Moeder. Tijdens zijn studentenjaren
fietste hij 's zaterdags van Tilburg naar
Heeze. Hij hielp dan in het weekend zijn
ouders.
Zijn studie trachtte hij zoveel mogelijk te
bekorten, om zijn ouders voor minder pro
blemen te stellen. Met grote energie wijdde
hij zich aan de gestelde taak en liet zich niet
van de uitgestippelde koers afbrengen. Al
spoedig bleek, dat hij bijzonder begaafd
was. Velen deden een beroep op hem, wan
neer zij met een probleem zaten te worste
len. Hij hielp dan graag.
Toch wilde hij niet eenzijdig zijn. Hij zag
in, dat een student niet uitsluitend moet
studeren. Wc zien Wim lid worden van het
Tilburgs Studentencorps St. Olof. Samen
met zijn „kast"-genoot maakte hij later deel
uit van het vriendendispuut „Airborne".
Zijn sympathie voor de sociaal zwakkere
groepen brengt hem menigmaal in fel debat
met meer liberaal denkende vrienden. Hij
sluit zich dan ook aan bij de sociale en poli
tieke studieclub „De Tribune", waarin hij
weldra een bestuursfunctie vervult. Ook de
St. Vincentiusvereniging en de Agrarische
Kring hebben in Wim een actief lid.
In geloofszaken wil hij evenmin half zijn.
Bijna dagelijks woont hij de II. Mis bij.
Vaak ontwikkelen zich op zijn kamer inte
ressante gesprekken met een pater-jaarge-
noot over godsdienstige problemen.
Nauwelijks vier jaar na de aanvang van zijn
studie aan de Katholieke Kconom ische Ho
geschool slaagt hij als eerste van zijn jaar
met glans voor het doctoraal examen. Met
deze niet geringe prestatie rechtvaardigt hij
de aandacht, die hij op zich heeft gevestigd.
Hij begint dan zijn wetenschappelijke loop
baan aan het Economisch Sociologisch In
stituut te Tilburg. Vervolgens wordt bij
een van de medewerkers van Prof. 'Tinber
gen op het Centraal Planbureau. Hier werkt
hij twee jaar.
Inmiddels heeft hij een belangrijke steun
gevonden in Ria, zijn aanstaande vrouw.
Hij gaat nu zijn toekomstplannen meer fun
deren. Zij trouwen en vertrekken samen
naar Parijs, waar Wim sinds enige maan
den als econoom aan de N.A.V.Ö. is ver
bonden.
Vele vrienden denken met groot genoegen
terug aan de dagen, die zij tijdens een be
zoek aan de Franse hoofdstad bij Ria en
Wim doorbrachten. Het enthousiasme over
de gastvrijheid in hun kamers aan de Place
de Iena is onverdeeld. Na twee jaar gaat hij
nu zijn carrière verder in Nederland op
houwen. Intussen verschijnen van zijn hand
466
