St.Willibrord Credit Union Ltd.
London, Ontario, Canada
Een dezer dagen bereikte ons het verslag
over het negende boekjaar van de St. Wil-
librord Credit Union te London, Ontario
Canada.
Wij menen er goed aan te doen in dit
nummer van de Maandelijkse Mededelin
gen iets aan dit verslag te ontlenen om U
een indruk te geven over het wel en wee
van deze als boerenleenbank werkzame
Kredietvereniging in Canada. Aan het ver
slag dat is opgesteld door de heer N. v.
Wijk, Directeur van deze instelling, ont
leenden wij het volgende:
De economische situatie
„Het jaar 1959 werd gekenmerkt door een
snel herstel van de economische bedrijvig
heid in de U.S.A. en in Canada. Het moet
de overheid wat te snel zijn gegaan, want
in de maand juni reeds deed zich een ern
stige geldschaarste gevoelen, die veroor
zaakt was, ten dele door een (ook volgens
de Canadese regering) foutieve uitleenpo-
litiek der Commerciële Banken, ten dele
door maatregelen van de overheid zelf.
Een en ander heeft geleid tot een nogal
drastische kredietbeperking, waaraan ook
de Credit Union niet ontkomen is. Op het
ogenblik is de monetaire situatie nog on
zeker, ofschoon de indruk bestaat, dat men
met een iets soepeler geldmarkt mag reke
nen.
De Landbouw
Het totale inkomen uit de landbouw was
in 1959 iets lager (0,4%) dan in 1958 en
2,9% beneden de hoogste grens. De prij
zen van gerst, vlas, tabak, varkens en melk
producten lagen hoger, terwijl de prijzen
van tarwe, rundvee, pluimvee en eieren
lager waren dan in 1958.
Het zal nog steeds zaak zijn voor de land
bouwers om zich sterker aaneen te sluiten
en mede te werken aan de organisatie van
de coöperatieve afzet. Het is onbegrijpe
lijk, in Farmer's Advocate van 13 februari
1960 nog brieven te lezen van inzenders,
die sterk gekant zijn tegen de voorgeno
men „Milk-Marketing". Het meest ver
wonderlijke is, dat het voornaamste punt,
waar het om gaat, niet eens wordt aange
voerd. Dit voornaamste punt kan in het
kort als volgt worden weergegeven:
De uiteindelijke consument betaalt een ze
kere prijs voor melk, eieren, vlees, meel,
groenten, fruit, etc. De landbouwer brengt
deze produkten voort; de verwerker en de
tussenhandel brengen de produkten tot de
consument. De prijs, die de consument
betaalt, wordt op een of andere manier
verdeeld over de landbouwer, de verwer
kende industrie en de tussenhandel. De
152
