En in die dagen hebben boer en tuinder begrepen, dat er maar
een oplossing was voor de moeilijkheden, namelijk de formule van
Raiffeisen: „Met elkander voor elkaar".
Onder aanvoering van grote leiders als pater van den Elzen en
Monseigneur v. d. Marck en anderen kwamen ook in ons land de
boerenleenbanken tot stand. Zij kwamen tot stand onder een dub
bel teken: „Het teken van het kruis en het teken van de ploeg".
Het kruis om onze levensovertuiging uit te drukken en de ploeg
om het taaie doorzettingsvermogen van de boer te symboliseren.
1959
In de ruim 60 jaar boerenleenbankwerk groeide de gehele boe
renleenbankorganisatie in ons land uit tot meer dan 1300 plaatse
lijke boerenleenbanken, verenigd in twee Centrales.
Op de eerste plaats groeide de boerenleenbank uit tot de „spaar
bank voor iedereen", hetgeen blijkt uit het feit, dat heden ruim 41%
van de aan de gezamenlijke spaarinstellingen toevertrouwde spaar
gelden bij de boerenleenbanken zijn ondergebracht.
Vooral nu de bezitsvormingsgedachte, die voor de boerenleen
banken niet nieuw is, steeds meer veld wint, wacht de boerenleen
banken een belangrijke taak, daar alle bezitsvorming begint met
sparen.
Daarnaast was zij leenbank, op de eerste plaats voor boeren en
tuinders, maar ook voor hun kinderen, die geen boer of tuinder
meer konden worden, omdat er daarvoor geen grond genoeg meer
is in Nederland.
Vervolgens nam zij haar plaats in in het betalingsverkeer, waar
van tienduizenden al jarenlang profiteren.
60 Jaar boerenleenbankwerk zijn er steeds op gericht geweest
zoveel mogelijk mensen in staat te stellen een eigen financieel onaf
hankelijk bedrijf te verwerven. Niet terwille van het financieel
resultaat maar in de geest van Raiffeisen om betere levensomstan
digheden te scheppen voor het gezin, niet alleen van boer en tuin
der maar voor geheel de plaatselijke gemeenschap.
Wanneer wij daarnaast echter de uiterste consequenties van de
ideeën van Marx tot volle wasdom zien komen in China, waar het
communestelsel 400 miljoen Chinese boeren in zijn wurgende greep
heeft, wordt dit het beste getypeerd door de woorden van Mao in
augustus 1957 „Binnen enkele jaren zal de Chinees niets meer heb-
2322
