£aMdfhnui!-emtomiAcA nieiwj De prijzen van slachtvee liggen, reeds sedert geruime tijd, op een voor de veehouders gunstig niveau. Van bepaalde zijde wordt ge steld, dat deze prijzen te hoog zijn en dat maatregelen getroffen zouden moeten worden om op korte termijn een flinke verlaging van de prijzen tot stand te brengen. Het lijkt er veel op, dat men reeds zozeer gewend is geraakt aan lage prijzen van landbouwpro- dukten, dat men het onaanvaardbaar acht wanneer één agrarisch produkt nu eens goed in de markt ligt. En men vergeet, dat de con sument al geruime tijd kan profiteren van lage prijzen voor boter, kaas en eieren, van matige prijzen voor hard fruit en groenten en van de dalende prijzen voor varkensvlees. Men acht het blijkbaar onoirbaar, dat de boeren in een situatie, dat de prijsontwikkeling voor een groot deel van hun produkten allesbehalve gunstig is, voor één produkt een goede prijs kunnen maken. In het Produktschap voor Vee en Vlees is, o.a. door de voorzit ter, ten sterkste stelling genomen tegen dergelijke opvattingen. Hierbij werd onder meer naar voren gebracht, dat de slachtvee- prijzen waarschijnlijk het hoogtepunt hebben bereikt en dat in ons land de vleesproduktie in de laatste jaren voortdurend gestegen is en nog steeds stijgt. Bovendien, zo werd betoogd, is er in de we reld een zekere schaarste aan rundvlees, ten dele veroorzaakt door de sterk gedaalde produktie en uitvoer van Argentinië. Daar komt nog bij, dat in ons land evenals in vele andere landen het verbruik zich steeds meer richt op het fijnere, magere vlees en wanneer iedereen de fijnere vleessoorten wil eten, kan het niet anders dan dat het rundvlees duur is. Waarom gaat men niet over naar var kensvlees, dat beduidend goedkoper is geworden? En waarom heeft de regering, op twijfelachtige gronden, het gebruik van sulfiet in gehakt verboden, waardoor naar de mening van de deskundigen, b.v. de slagers, het gehakt-verbruik daalt en de prijs van mager vlees moet stijgen? Zou men de slachtvee-prijzen flink verlagen, dan zou men de stimulans tot verdere uitbreiding van de rundvlees- produktie wegnemen en zou men ook een hogere kostprijs voor melk krijgen en straks de garantieprijs voor melk hoger moeten stellen dan bij de slachtvee-prijzen van het laatste jaar het geval zou zijn.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1959 | | pagina 19