1065 betreft service, maar vooral ook finantieel. Naar mijn mening moest de maatstaf er een zijn voor de ge middelde kassier. Wie minder presteert ontvangt minder, maar wie duidelijk boven de middel maat uitkomt, moet daarnaar beloond worden, ook als de winst aan de lage kant is. Wel toegegeven, dat er een reserve moet zijn om een eventuele strop te kunnen opvangen. Ik ken een kassier die het dub bele werk verzet van zijn voor ganger en ongeveer dezelfde be loning ontvangt. Dit is in mijn oog zeer onjuist, als de bank meer kan betalen. Op een an dere plaats wordt de kassier door het bestuur tegengehouden in zijn ijver. Ik ben eerlijk ge zegd benieuwd hoe het met zijn salaris gesteld is, maar ik ken die persoon niet zo goed, dat ik het kan vragen. De kassiers van kleine banken zijn m.i. ietwat achter gesteld bij hun „grotere broers" door de maatstafberekening. Dit is dubbel moeilijk, omdat bij heel kleine banken de salarispost wel erg zal drukken op het resul taat. Een van mijn kennissen is kassier van een bank die jaar lijks zo 10 a 12.000 dagboek- posten heeft. Het kantoor is praktisch alle dagen geopend, «rgo een volledige dagtaak voor «én persoon. Zijn salaris is rond 5.000,per jaar. Dat vind ik nogal aan de lage kant. Dit moest ongeveer 6.500,zijn, lijkt mij, i.v.m. de verantwoor delijkheid en de capaciteiten die hij moet bezitten. Nu moet U echter niet den ken dat ik zelf niet weet dat al mijn punten aanvechtbaar zijn. Het gaat om de geest die er uit spreekt en niet om de letter. Resumerende zou ik het vol gende willen poneren: 1. De kassiers hebben niet ge profiteerd van de loonron- den. Is dat niet zo'n slordige 28% onderhand? 2. Extra werk, b.v. zitting op meerdere plaatsen, propa ganda wordt niet beloond, dat is onjuist, doet liberaal aan. 3. De maatstaf-regeling vind ik goed als richtsnoer, niet als salarisvaststelling in het al gemeen. Echter: hij is puur aan de lage kant en moest salariëring boven de normen niet uitsluiten. 4. Waar de maatstaf een onbil lijkheid inhoudt, moet er ruime mogelijkheid zijn er van af te wijken. 5. Op deze manier zou bevor derd worden, dat de meer dan middeimatigen een functie als kassier zouden ambiëren, ook in de kleinere plaatsen, het geen de banken meer aan zien zou geven, als de be heerders ook van zins zijn

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1956 | | pagina 37