1064 daag of morgen nog een stem krijgt in de Tweede Kamer en plannen gaan zelfs uit naar een zeteltje in het kabinetje, dan verlangen wij niets meer, want dan zijn we immers klaar. Eén ding hoop ik echter, n.1. dat niemand aanstoot neemt aan mijn schrijven en alleen en uit sluitend hierin ziet een poging om van problemen die zeer per soonlijk zijn, vooral geen geza menlijk probleem te maken. En mijn geachte collega, dhr. W. Balemans roep ik toe: „Welkom in onze kassiersvereniging". Ik wens hem een spoedige oplos sing toe van zijn salarisprobleem (hiervan moet immers het schouwke roken) en een dank woord voor zijn schrijven dat mij zo'n heerlijk triomfantelijk gevoel heeft gegeven. Het is wel jammer, dat mijn echtgenote de aardigheid er zo gauw afhaalde met haar nuchterheid, doch ik heb grootse momenten beleefd en daarvoor blijf ik mijn collega dankbaar. Een kassier, die onbekend wil blijven: Over tevreden kassiers gesproken in de „M. M.". Ik heb in de maatstaf geen enkele rubriek gevonden, waar dit ook maar enigszins gehonoreerd wordt. Zouden de ouderen on- Jer ons dan zo graag propagan da gaan maken ten gunste van de bank en van hun opvolger. Als er naar het oordeel van b.v. de inspectie behoorlijk werk geleverd in deze, zou er dan geen prestatie-toeslag of extra- loon voor overwerk verant woord zijn? De maatstaf is vastgesteld over een jaar dat in het verleden ligt, laten we zeggen 1952. In 1953 verdiende een kassier naar behoefte, prestatie en verant woordelijkheid dus een welover wogen loon, voor een bepaalde taak, laten we zeggen 100 x. De volgende jaren had hij zijn maatstaf iiox, 120X, 130X enz., aannemende dat de bank elk jaar 10% vooruit gaat gerekend naar 1952, dit weer voor de dui delijkheid. Hoe is hier rekening gehou den met de stijgende prijzen van zijn levensbehoeften? In het ge heel niet en dat is pertinent fout. Hij heeft minder uren beschik baar voor zijn nevenfunctie's of moet onbetaalde overuren ma ken. Totale loonronden °/o, is tekort! Het maatstafsalaris is een ma ximum, dus kennelijk alleen be doeld voor die banken, waar het rendement hoog is en de kassier zijn uiterste best doet. Ook dit vind ik maar zozo. Mijn opvat ting is deze en principieel: de bank is er voor de mensen en niet andersom. M.i. is het lang niet de beste bank die de meeste winst behaalt, doch die bank waar de mensen het best wor den geholpen, niet alleen wat

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1956 | | pagina 36