ve van een derde. Het is zonder meer duidelijk, dat de animo om een onroerend goed te kopen, dat met een dergelijk recht is belast, uitermate gering is, ze ker wanneer de gebruiker nog betrekkelijk jong is. Als regel komt n.1. eerst door zijn overlij den het gebruiksrecht te verval len. Onroerend goed, belast met vruchtgebruik of met het recht van gebruik en bewoning, kan dus alleen als volwaardig onder pand geaccepteerd worden, in dien wegens hoge leeftijd van de gebruiker de verwachting be staat, dat op zeer korte termijn het gebruiksrecht een einde ne men zal. Is dit niet het geval, dan zal een keuze moeten wor den gedaan tussen verlaging van het bedrag, waarvoor het onroe rend goed als zekerheid moet dienen of het medewerken van de gebruiker aan de hypotheek akte in dier voege dat toch de volle eigendom kan worden ge leverd indien de Bank onver hoopt tot verkoop van het on derpand moet laten overgaan. Een andere figuur waarmede men de laatste tijd in de praktijk steeds meer te maken krijgt is het recht van erfpacht of opstal. Was voorheen alleen in de grote steden het erfpachts- of opstal recht een graag gebruikte con structie als poging om voor de gemeenschap zoveel mogelijk zeggingschap te behouden, waarbij ook politieke drijfveren een grote rol hebben gespeeld, tegenwoordig geven ook op het platteland steeds meer gemeen tebesturen en waterschappen aan het uitgeven van onroerend goed in erfpacht of opstal de voorkeur boven verkoop van de volle eigendom. Speciaal is dit het geval bij verkaveling van grote complexen ontgonnen grond. Ook deze rechten zijn, zoals reeds werd aangestipt, voor hy- potheekverlcning vatbaar. Dat echter daaraan als regel niet de zelfde onderpandswaarde kan worden toegekend als aan volle eigendom is duidelijk. Alleen in de sporadisch voorkomende ge vallen, dat het erfpachtsrecht voor eeuwigdurend is gevestigd tegen een minimale, door de erf pachter aan de blote eigenaar te betalen vergoeding is het erf pachtsrecht de volle eigendom zo dicht genaderd, dat het on derscheid practisch kan worden verwaarloosd. Welke waarde aan een erf pachts- of opstalrecht dan wel kan worden toegekend moet van geval tot geval worden bekeken. Algemene normen zijn hiervoor niet te geven, daar dit van geval tot geval afhankelijk is van de inhoud van de voorwaarden en bedingen welke gemaakt zijn bij de acte waarbij het recht geves tigd is. Komt daarin voor een behoorlijke regeling betreffende

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1955 | | pagina 55