Ik KaSSier-redacteur
VAN KASSIER TOT KASSIER
Enige tijd geleden lazen wij
in een streekdagblad een adver
tentie, waarin werd aangespoord
de boekjes in te leveren en
waarin ongeveer het volgende
zinnetje voorkwam: „Boekjes,
die niet zijn afgestempeld, wor
den beboet".
De plaatselijke boerenleen
bank wilde hiermede zeggen, dat
een boete zou worden opgelegd
aan hen, die verzuimden hun
boekjes in te leveren voor rente
bijschrijving en controle.
Dergelijke acties vindt men
vaak in houding en handeling
van besturen, die daarmede ap
pelleren aan het gebruik in het
verenigingswezen, waarbij een
lid zich onderwerpt aan de be
staande reglementen en aan be-
heersdaden van het bestuur.
Men kan het een bestuur in
het minst niet kwalijk nemen,
als het van de leden ener ver
eniging eist, dat zij zich voegen
naar de maatregelen, die in het
belang der vereniging genomen
worden; maatregelen, die uiter
aard in het belang van het lid
zelf zijn, omdat de vereniging
het doel heeft zijn belangen te
behartigen.
klant ió kening
Het tijdig inleveren der boek
jes is ongetwijfeld een groot be
lang der boerenleenbank. Als
men ziet, hoeveel boekjes er
achter blijven bij de jaarlijkse
boekjescontróle, dan krijgt men
een somber beeld van de cor
rectheid der clientèle. De boek
jes met belangrijke saldi worden
nog wel grotendeels ingeleverd,
doch zij, die niet meer regelma
tig sparen of een kleiner tegoed
hebben, vinden het blijkbaar
niet de moeite waard om elk
jaar de rente te laten bijschrij
ven. Zij vinden het ook niet de
moeite waard om het bestuur te
helpen bij een intensieve con
trole, hoewel hun aandeel in die
controle slechts bestaat in het
afgeven en ophalen der boekjes.
Voor zover de clientèle alleen
de leden omvat, is het derhalve
alleszins begrijpelijk, dat het be
stuur dreigt met het heffen van
boete. Men vraagt de leden
slechts medewerking tot het be
hoorlijk doen functioneren der
vereniging.
Tegenwoordig echter bestaat
in vele, zo niet de meeste geval
len, de clientèle voor een groter
deel uit niet-leden. Men kan