175
kampen met een balansdeficit
en/of herhaalde exploitatiete
korten.
De oorzaken van deze ongun
stige financiële toestand kunnen
in het bijzonder gevonden wor
den in:
1. Een onvoldoend aantal pro
ductieve uren per werktuig.
2. Een onjuiste tariefvaststel-
ling.
3. Te hoge loon- en/of onkos
tenposten.
4. Aanschaffing van ondoelma
tige machines.
5. Onvoldoende administratie
(tijdschrijving).
6. Ondeskundig beheer.
In het kort zullen wij in en
kele artikelen op ieder dezer
oorzaken ingaan en zo mogelijk
die maatregelen aanduiden, wel
ke tot verbetering van de be
staande toestand zouden kunnen
leiden.
ad 1. Een onvoldoend aantal
productieve uren.
Hierin ligt wel de hoofdoor
zaak van de slechte gang van za
ken bij veel landbouwwerktui
gencoöperaties. Vooral bij de
L.W.C's., welke één of meer
trekkers exploiteren komt dit
euvel het meeste voor. De ver
klaring hiervoor is licht te vin
den.
Wij behoeven slechts terug te
gaan naar de jaren 1945 en 1946,
toen er practisch niet aan trek
kers te komen was. Wanneer er
dan in een dorp of buurtschap
een L.W.C. werd opgericht en
door het Bestuur hiervan beslo
ten werd om een trekker aan te
schaffen, had dit de instemming
van de leden. De eerste tijd werd
er een goed gebruik van zo'n
trekker gemaakt.
In 1947 en later werd het ge
makkelijker voor de individuele
boer om een trekker aan te ko
pen, en de gang van zaken in de
landbouwbedrijven was gedu
rende de eerste jaren na de oor
log niet onbevredigend. Dit wa
ren o.m. oorzaken, dat de gro
tere boeren hun eigen trekkers
kochten, hetgeen veelal ratio
neel te noemen was.
Wanneer echter die boeren
trekkers gingen kopen, die hier
voor op eigen bedrijf geen vol
doende emplooi konden vinden,
dan werd het gevaarlijk voor de
plaatselijke L.W.C. Dit leidde er
nl. al spoedig toe, dat deze boe
ren met hun trekker bij buren,
verwanten of bekenden tegen
een geringe vergoeding gingen
werken. Dit om de eigen kosten
van de trekker zo gering moge
lijk te doen zijn. Een calculatie
voor de vaststelling van de on
kostenvergoeding vond niet
plaats. In de meeste gevallen
werd gewerkt tegen vergoeding
