Ueck m Wet £jl ERFPACHTSRECHT ALS HYPOTHECAIR ONDERPAND Inleiding Erfpacht is het recht om het volle genot van eens anders on roerend goed te hebben onder de gehoudenheid als erkenning van de eigendom jaarlijks aan de eigenaar een zekere vergoe ding te betalen. Deze vergoe ding draagt de naam van: canon. Het erfpachtsrecht was eer tijds bedoeld om de enorme on ontgonnen gebieden door der den als landbouwgrond tot ex ploitatie te laten brengen, waar tegenover een gering jaarlijks bedrag als pacht moest worden voldaan. Aanvankelijk opzeg baar, tijdelijk en niet voor ver vreemding of vererving vatbaar, kwam de erfpachter geleidelijk aan sterker te staan. Langzamer hand immers ontwikkelde zich het erfpachtsrecht tot een al- toosdurend, onopzegbaar en vervreemd- en vererfbaar recht. In gelijke mate nam het recht van de grondeigenaar af. Er bleef voor deze niet veel meer over dan de bevoegdheid tot heffing van een vaste, lage re tributie. De strekking van het erf pachtsrecht is tegenwoordig een geheel andere. Het erfpachts recht is gegroeid tot een ge bruiksrecht van reeds ontgonnen of reeds bouwrijp gemaakte gronden; een historisch gegroeid recht is daarmede moeten gaan dienen voor een geheel nieuw rechtsinstituut, waarin onder meer een canon als louter een erkenning van de eigendom niet goed meer past. Verder heeft, vooral in ver band met de schaarste aan gron den, waardoor de eigenaar een monopoliepositie inneemt, de aan partijen gegeven vrijheid om zelve de nadere betrekkingen tussen eigenaar en erfpachter te regelen, erfpachtsrechten doen ontstaan, welke in geen enkel opzicht meer enige gelijkenis vertonen met het „oude" erf pachtsrecht en waarbij van een redelijke afweging van de belan gen van grondeigenaar en erf pachter nauwelijks nog kan worden gesproken. In evengenoemde ontwikke lingsgang is ons inziens de oor zaak gelegen van de neergang,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1955 | | pagina 29