7° markten en de vele importbe perkingen van invoerlanden maakten het onze land- en tuin bouw allesbehalve gemakkelijk. De waarde van de uitvoer van agrarische producten nam in 1954 maar weinig toe en het aandeel van de agrarische export in de totale uitvoer van Neder land was in het verstreken jaar lager dan in 1953. Het ongun stige weer in zomer en najaar was er oorzaak van, dat de vee voederpositie van vele veehou derijbedrijven ongunstig werd en deze gedwongen werden voer tegen hoge prijzen aan te kopen. De oogst van akkerbouwproduc ten, vooral de aardappel- en sui kerbietencampagne, was door het slechte weer buitengewoon moeilijk en ging met grote ex tra-uitgaven gepaard. De vaststelling van de tarwe- prijs voor oogst 1955 is zeker geen meevaller geweest: geen hogere prijs bij sterk stijgende kosten. En men maakt zich in akkerbouwkringen zorgen om trent de vraag, of bij het beëin digen van de staatsimporten van tarwe (in September a.s.?) de boer zal kunnen rekenen op een betrekkelijk vaste tarweprijs. In de laatste maanden van 1954 was de markt voor voergranen prijshoudend, maar zal dit zo blijven? Voor de rogge is de overheid tenslotte bereid gevon den een toeslag in het vooruit zicht te stellen, als en voor zo ver de gemiddelde marktprijs beneden 24,25 per 100 kg. zal liggen. Zullen de monopoliehef- fingen op importgraan in de huidige vorm gehandhaafd kun nen worden, nu nog steeds geen bevredigende oplossing gevon den is voor de compensatie aan de veehouderij voor de kosten verhogende werking van deze heffingen en ook op internatio naal terrein meer en meer be zwaar gemaakt wordt tegen het stelsel van monopolieheffingen en export-restituties? De aard appeltelers hebben niet alleen veel meer kosten moeten maken, maar worden ook geconfron teerd met prijzen, welke veel la ger zijn dan die van eind 1953- begin 1954. En wat zal de be slissing van de overheid zijn ten aanzien van de suikerprijs en daarmee van de prijs, welke de telers voor hun suikerbieten zul len krijgen? De moeilijkheden in het voorbije najaar om de bieten tijdig uit te krijgen en de vrees dat zich straks weer soort gelijke moeilijkheden zullen voordoen, zullen vele boeren er wel toe brengen minder bieten uit te zaaien. Zodoende zal het voor de Regering niet nodig zijn de suikerbieten-verbouw af te remmen door het vaststellen van een lage prijs of anderszins om te voorkomen, dat er veel meer suiker in ons land gepro duceerd wordt dan het binnen-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1955 | | pagina 22