9926
geven, hebben ook in de Tweede Kamer tot een levendig
debat over het prijsbeleid aanleiding gegeven. Alle sprekers
waren het er over eens, dat voor 1954/55 niet met één lan
delijke algemene garantieprijs zonder meer kan worden vol
staan en dat er een of andere speciale maatregel getroffen
moet worden, waardoor tegemoet gekomen wordt aan de
moeilijke positie van de gebieden en bedrijven met relatief
hoge kostprijzen (hierbij wordt vooral aan de zandstreken
gedacht). Een aantal Kamerleden voelden meer of minder
voor het voorstel van de Stichting voor de Landbouw: een
hogere garantieprijs voor een eerste hoeveelheid melk per
bedrijf en een lagere garantie voor de rest van de melk.
Andere Kamerleden voelden meer voor een garantieprijs met
daarnaast een foeslagregeling voor de bedrijven, welke duur
der produceren. Een duidelijk antwoord hierop wordt door
Minister Mansholt niet gegeven, daar de Ministerraad nog
niet klaar was met zijn beslissing over het melkprijsbeleid.
Op het moment, dat dit geschreven wordt, is de regerings
beslissing nog niet afgekomen.
Door verschillende Kamerleden en door de Minister werd
in verband met het melkprijsbeleid ook over de pachtprijs-
politiek gesproken. De betrekkelijke geringe pachtprijs-ver
schillen tussen de weidestreken en de zandgronden worden
beschouwd als een van de voornaamste oorzaken van de
grote kosfprijsverschillen. Ir Vondeling maakte van de gele
genheid gebruik om nog eens een pleidooi te houden voor
een zgn. bodemegalisatiefonds. In zijn gedachtengang zou
er veel grotere spreiding tussen de pachtprijzen voor de
betere en slechtere gronden moeten komen. Een deel van de
hogere pachtprijzen van de beste gronden zou door de Over
heid van de eigenaars moeten worden afgeroomd en met
deze middelen zouden aan eigenaars van slechte gronden,
waarvan de pachtprijs de kosten van de eigendom niet dekt,
een schadeloosstelling verleend moeien worden. De meeste
andere sprekers verklaarden niets voor dit bodemegalisatie
fonds te gevoelen. Dit in tegenstelling met Minister Mansholt.
Naar zijn mening zal een verhoging van de pachtprijzen aan
leiding geven tot het verhogen van de garantieprijzen en
deze zullen weer de neiging hebben de pachtprijzen omhoog
te trekken en zo zou men in een vicieuze cirkel geraken. De
georganiseerde landbouw zal rekening er mede moeten hou-