9745
een hele rij sprekers, als vertegenwoordigers van „naober-
leenbanken", van het gemeente-bestuur en van diverse orga
nisaties. Zelts een vertegenwoordigster van de Boerinnen-
bond sprak woorden van lof, en hoe!!!
Tijdens deze toespraken werden enkele prachtige cadeaux
als blijvende herinneringen aangeboden.
Hef hoogtepunt van het feest was echter de feestavond.
Een tent vol tevreden gestemde mensen, die gekomen waren
om eens echt te feesten, nu hun eigen Boerenleenbank hen
hiertoe in de gelegenheid stelde. Dit echte-gezellige-feesten
kwam er dan ook van, mede dank zij de zeer goede presta
ties van hef gezelschap Roland Wagter op het toneel, en van
de kellners vóór het toneel.
Een ieder die dit feest heeft bijgewoond, zal met dank
baarheid hieraan terugdenken.
VAN WAT WIJ HOORDEN EN LAZEN.
Landbouw in India („Ontwakend Azië" van Anton Zischka,
pag. 77 e.v.).
In India was het gemiddelde jaarinkomen in 1938 ongeveer
50,per jaar, terwijl dat bij de landbouwers gemiddeld
24,bedroeg. Dit betekende een dagloon van kYi lot
133^2 cent per dag, zodat vele Hindoes de 3,niet op
konden brengen, die het hout voor een lijkverbranding
kostte. Daarom plaatsten zij hun doden in gehurkte houding
op de brandstapel, opdat er minder hout nodig zou zijn. De
gemiddelde leeftijd, die de Indiër bereikte, was 27 jaar.
De Indiase boer bewerkte in doorsnee 1,2 ha. land. Twee
derde van de opbrengst was bestemd voor pacht en rente
aan de grootgrondbezitters, die bovendien gretig geld voor
schoten voor zaaigoed, belastingen, bruiloften en begrafe
nissen.
Toen in 1949 de prijzen van de landbouwproducten stegen
werden de schuldenlasten van de boeren geringer en konden
zij voor het eerst van hun leven regelmatig twee maal per
dag eten.
Om de landbouwers meer menswaardige toestanden te
schenken, bevordert de Indiase regering zeer sterk het coö-
