9660 zou inhouden, daf deze landen door middel van veelvuldige prijsmanipulaties zouden trachten ieder voor zich een zo groot mogelijk deel van de tarwe-transacties op de wereld markt te bemachtigen. In dit verband moet ook melding ge maakt worden van het besluit der Amerikaanse Regering om mais, gerst, rogge en haver, tegen op de wereldmarkt gel dende prijzen te exporteren. Aangezien de binnenlandse prijzen van deze voergranen ten gevolge van de gevoerde steunprijspolitiek beduidend boven het prijsniveau op de wereldmarkt liggen, betekent dit besluit van Amerika, dat ook voor voergranen exportsubsidies verleend zullen worden. Deze activering van de Amerikaanse uitvoerpolitiek heeft ten doel een deel van de in de laatste jaren verloren export markten te kunnen heroveren en tegelijkertijd op korte ter mijn opslagruimte vrij te krijgen voor de komende oogst. Reeds tijdens dit seizoen heeft Amerika zeer grote moeilijk heden gehad om de tarwe en andere granen, welke bij de Commodity Credit Corporation (te vergelijken met het Ne derlandse A.V.A.) beleend of aan deze instantie verkocht werden, op te slaan. De uitvoer van tarwe was dit seizoen ongeveer 40% lager dan in 1952/1953, zodat de tarwe-voor- raden per 1 April ruim 25 millioen ton bedroegen tegen min der dan 17 millioen ton een jaar tevoren. Nu de oogstver- wachfingen tengevolge van de regenval weer gunstiger zijn geworden en de oogsttijd voor wintertarwe is aangebroken, is het vraagstuk van de opslagruimte weer uiterst acuut ge worden. Nederland, dat felkenjare ongeveer 700.000 ton tarwe im porteert, zal van een prijsverlaging eerder voor- dan nadeel hebben. De prijzen, waarvoor Canada en de Verenigde Sta ten tot nog toe tarwe verkochten, waren eigenlijk ook veel te hoog, gezien in het licht van de grote voorraden in deze landen. Het was in zekere zin onbegrijpelijk, dat de farwe- exportlanden de prijs handhaafden op een niveau ver boven de minimum-prijs van de Internationale Tarwe-overeenkomst, terwijl er een groot tarwe-overschot was. Zolang de Neder landse Regering de enige importeur van tarwe blijft, zal de Nederlandse tarwe-teler weinig merken van een prijsdaling op de wereldmarkt. Dit zou anders worden, wanneer de tarwe-import weer overgelaten wordt aan de particuliere handel, hetgeen de Regering voornemens is te doen. Zou

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1954 | | pagina 8