9456
alfhans niet tegen de gangbare prijzen kunnen worden
afgezet. Zo beschikt de Amerikaanse Regering over voor
raden ter waarde van ongeveer 5 milliard dollar 19 mil-
liard gulden); de helft hiervan is eigendom van de Regering
en de andere helft is door de boeren bij de Regering be
leend. De voorraden bestaan vooral uit tarwe (±22 a 23
millioen ton!), katoen, maïs, oliehoudende zaden, boter,
kaas, melkpoeder, enz.
Het ontstaan van deze voorraden is zeker ten dele ver
oorzaakt door de landbouwpolitiek van de Verenigde Sta
ten. Voor producten als tarwe en katoen zijn (te) hoge mi
nimum-prijzen gegarandeerd met als gevolg een omvang
van de productie, welke allesbehalve is afgestemd op de
mogelijkheden van afzet in binnen- en buitenland. In de
laatste jaren is de export van vele Amerikaanse landbouw
producten gedaald, onder meer omdat het agrarische pro
ductie-apparaat van Europa weer op vooroorlogse toeren
draait, maar soms ook omdat de Amerikaanse prijzen hoger
lagen dan de wereldmarktprijzen.
De Nederlandse landbouw is sterk geïnteresseerd bij
deze voorraden. Wanneer deze op de wereldmarkt ge
spuid zouden worden, zouden de prijzen ongetwijfeld be
duidend omlaag gaan met alle gevolgen van dien voor de
Nederlandse akkerbouwers (b.v. lage voergraanprijzen) en
veehouders (uitvoer van zuivelproducten!). Deze laatste on
dervonden nu reeds de nadelige gevolgen van de Ameri
kaanse steunprijspolitiek, daar de Verenigde Staten in ver
band met de groeiende regeringsvoorraden de invoer van
zuivelproducten drastisch beperkt hebben.
Onlangs heeft President Eisenhower zijn nieuw landbouw-
program aan hef Congres voorgelegd. Hij doet daarin voor
stellen om de steunprijspolitiek geleidelijk meer aan te pas
sen aan de afzetmogelijkheden. Of het Congres hem hierin
volgen zal, is nog een open vraag: er moeten in 1954 weer
verkiezingen worden gehouden. De President stelt ook, dat
deze voorraden niet op een zodanige wijze mogen worden
afgezet, dat daardoor de normale handel en afzet wordt
verstoord en ontwricht. President Eisenhower acht het ook
noodzakelijk, dat een deel van de voorraden wordt „be
vroren" en als een reserve voor eventuele bijzondere om-
