8990
Verenigde Staten zouden vergemakkelijken. Waarschijnlijk
wil de Regering dit ook wel, doch het is nu reeds duidelijk
geworden, dat zij op te sterke weerstanden in het Congres
stuit. Door vele Congresleden wordt aangedrongen op een
verdere beperking van de invoer van landbouwproducten,
nu de prijzen in het binnenland gedaald zijn en de Regering
verplicht is in het kader van het prijssteunprogramma crote
hoeveelheden op te kopen. Zo is met ingang van 1 April j.l.
de invoer van melkpoeder verboden. Het gevaar dreigt, dat
vooral in de zuivelsector de import door de Veren gde
Staten in de komende maanden nog verder beperkt zal wor
den. Wel gaan er in dit land vele stemmen op, welke pleiten
voor een meer liberale handelspolitiek, o.a. omdat anders de
andere landen tengevolge van het tekort aan dollars de in
voer uit de Verenigde Staten zullen moeten inkrimpen. En
dit kan ook voor de Amerikaanse boeren ernstige gevolgen
hebben. Verschillende agrarische producten moeten immers
een goed deel van hun atzet in het buitenland vinden Zo
werd 51% van de katoen (oogst 1951), 47% van de tarwe,
26% van de tabak, enz. geëxporteerd. Het is begrijpelijk,
dat de boeren, welke vooral deze producten verbouwen,
de invoerbeperkingen met lede ogen aanzien, omdat deze
onherroepelijk leiden zullen tot mindere uitvoermogelijkhe-
den voor hun producten.
De landbouwpolitiek van de Verenigde Staten was ook een
van de voornaamste oorzaken, waarom de besprekingen over
een verlenging van de Internationale Tarwe-overeenkomst,
welke op 1 Juli a.s. afloopt, zo moeilijk en langdurig zijn ge
weest. De exportlanden, speciaal de Verenigde Staten, wen
sten een veel hogere (maximum)prijs, vooral omdat de bin
nenlandse steunprijs zo hoog ligt. Uiteindelijk zijn een aantal
landen het eens geworden over een minimumprijs van 1,55
en een maximumprijs van 2,05 per bushel 29,per
100 kg.). Engeland acht deze maximumprijs te hoog, mede
gezien de grote farwe-voorraden iri de exportlanden, en
schijnt niet bereid te zijn aan een nieuwe Tarwe-overeen-
komst deel te nemen. Andere landen, b.v. Australië, aarze
len nog. Nederland heeft de overeenkomst wel getekend.
Mogelijk zal de hogere prijs, welke Nederland nu waarschijn
lijk voor de import-tarwe moet betalen, de Nederlandse Re-
