8957
uitzondering van enkele producten als uien, vlas en aardap
pelen, door deze ramp niet ernstig aangetast. Als gevolg
van de ramp zal wel een grotere import nodig zijn, n.l. van
tarwe, suiker en gerst.
De ramp heeft ook het vraagstuk opgeroepen, op welke
wijze aan de telers van suikerbieten de garantie van een
redelijke prijs gegeven moet worden. In de laatste jaren
werd door de Regering een suikerprijs vastgesteld, op basis
waarvan de fabrieken aan de leveranciers een redelijke prijs
voor de bieten konden uitbetalen. Om allerlei redenen (ver-
Schillen in niveau van verwerkingskosten en afschrijvingen,
concurrentie tussen fabrieken) kregen de bietentelers niet
allen even hoge prijzen voor hun bieten uitbetaald; deze
prijzen liepen dikwijls zelfs ver uiteen. Bij handhaving van
dezelfde methode (vaststelling van een basisprijs voor sui
ker) moest verwacht worden, dat bepaalde suikerfabrieken
in de door watersnood getroffen gebieden een aanmerke
lijk lagere biefenprijs zouden uitbetalen dan de andere fa
brieken, omdat hun verwerkingskosten tengevolge van een
onderbezetting (geringere bietenaanvoer) per ton bieten
aanmerkelijk hoger zouden zijn. Om te voorkomen, dat de
bietenfelers juist in het rampgebied lagere prijzen voor hun
bieten zouden krijgen, is nu door de Regering een suiker-
biefenprijs van 43.50 (per ton bieten met een suikergehalte
van 16j/2vastgesteld. Dit wil niet zeggen, daf alle suiker
bieten-verbouwers deze prijs zullen ontvangen, niet meer of
minder, doch wel, dat de lasten van bovengenoemde onder
bezetting niet gedragen moeten worden door de aan deze
fabrieken leverende boeren.
Aangezien de telers in de voorbije jaren dikwijls hogere
prijzen dan 43,50 hebben ontvangen, zal de suikerbieten
teelt in de niet getroffen gebieden waarschijnlijk niet uitge
breid worden, hoewel de rentabiliteit van de graanverbouw
verminderd is. De tarweprijs voor oogst 1953 is niet verhoogd
en de prijzen van rogge, haver en gerst zijn aanzienlijk
lager dan een jaar geleden. De prijzen van deze granen op
de wereldmarkt zijn sedert het najaar van 1952 beduidend
gezakt, zelfs zozeer dat de akkerbouwers zich gaan afvra
gen, waarop zij kunnen rekenen als de wereldmarktprijzen
nog verder zouden dalen. Gelukkig heeft de daling van de
voergraanprijzen zich in de laatste weken niet meer voort-
