8848 kig ook andere mogelijkheden om crediet op fe nemen. In sommige provincies kan van credietregelingen voor emi granten worden gebruik gemaakt. Elders kan men redelijk bij particulieren terecht. Maar bijna altijd is er nog precies een klein ontbrekend bedrag om zijn inventaris bijv. met het nodige te voorzien en dan is het zo'n veilig gevoel, als men daarvoor, al is het maar voor 500 of 1000 dollar, op de Credit-Union kan terugvallen. Natuurlijk klaagt deze over te weinig mogelijkheden om de mensen te kunnen helpen. En dan wordt natuurlijk aan de orde gesteld, of niet van Neder land uit zou kunnen worden geholpen. Ruimere mogelijkhe den tot overbrenging van Nederlands geld wordt in de eer ste plaats gevraagd. Daarnaast wordt gevraagd, of ook geen crediet- of voorschotverlening mogelijk is. Kunnen jullie hier geen filiaal vestigen, vroeg men al spoedig. Op eigen kracht zijn wij daartoe natuurlijk niet in staat. Wij leven nu eenmaal in een guldenssfeer, welke guldens niet in dollars kunnen worden omgezet. Met genoegen hebben wij evenwel in de Emigratie-nota van de Minister van Sociale Zaken gelezen, dat „de Regering aan de Raad voor de Emigratie de vraag zal voorleggen of, naast de huidige regeling van financiële steunverlening, invoering van een stelsel, waarbij door emi granten op basis van vrijwilligheid doch tegen borgstelling, voorschotten opgenomen kunnen worden ter bestrijding van de kosten hunner emigratie, aanbeveling verdient. De Raad zal zich, bij een beantwoording in bevestigende zin, tevens kunnen uitspreken omtrent de organisatorische vormgeving, welke hierbij zou passen". Mogen wij volstaan in verband met deze passage op te merken, dat het o.i. aanbeveling zou verdienen de particuliere instellingen, die daarvoor in aan merking komen, bij deze voorschotverlening in te schakelen. Wij denken daarbij o.a. aan de credit-unions, opgericht of nog op te richten door Nederlandse emigranten. Ook vra gen wij ons af, of het geen overweging zou verdienen de voorschotverlening niet alleen betrekking te doen hebben op de kosten van emigratie, doch eveneens op aanvullende steun bij verkrijging van een eigen bedrijf door de geves tigde emigranten. Tenslotte nog een punt van algemeen maatschappelijk be lang. Wij mogen niet verhelen wel enigszins geschrokken

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1953 | | pagina 14