8202
de aanvechtbare details der noviteiten, terwijl de C.C.B. met
soepele gratie de wensen der kassiers opvangt. Een komisch
slot van deze avond wordt geforceerd door de kassier van
Mierlo (niet Meerlo) die een uiteenzetting geeft over de fi
nanciering van de „Stichting Kersenoogstfeest Mierlo", die het
plan heeft schuldbrieven uit te geven, teneinde de bestaan
de schuld weg te werken. Mr. van Campen merkt snedig op
dat hij blij is, te hebben kunnen spreken over Deposito-brie
ven en deze naam te hebben gekozen, want nu kan de kas
sier van Mierlo zonder bezwaar de naam „schuldbrieven"
gebruiken, hetgeen in overeenstemming is met het doel der
emissie.
Er wordt nu nog een kaartje gelegd en een glaasje gele
digd en dan wordt de slaapzaal opgezocht. Drie slaapzalen
zijn er, keurig en fris, en hier komen we als broertjes naast
elkaar te liggen. De heer van Hirtum van de C.C.B. zakt bij
de eerste aanraking door het bed, waaraan niemand iets kan
doen. De kassier van Mierlo verklapt zijn kamergenoten een
geheimpje en wel dat hij thuis naar bed pleegt te gaan met
slechts één (korf) kledingstuk aan, maar dat zijn bezorgde
ega hem voor deze gelegenheid een „schön pekske" heeft
meegegeven. Het blijkt vers uit de winkel te komen en de
cellophaan omhult het nog op smaakvolle wijze. Bij het uit
pakken vliegen de kopspelden in het rond en als onze col
lega het pakje aan heeft, prikken de spelden hem nog overal
en gaat hij naar beneden waar de Heer Ideler zich over hem
ontfermt en de kwelgeesten verwijdert. Dan legt onze col
lega zich voldaan ter ruste in zijn fraai uniform en weldra
verkondigt een luid gesnurk dat hij in de armen van Mor-
pheus is beland.
Zondagmorgen! Het is vroeg reveille want om zeven uur
wordt de H. Mis gelezen in het kerkje van Berg en Dal. Dat
wordt op de vroege morgen, terwijl het weer niet al te best
is want er valt een druilerig regentje, een hele klim vanuit
de „Holdeurn", een ideale ochtendgymnastiek, met een gees
telijke achtergrond. Bij het bidden van het „Onze Vader",
vóór de preek, vergist zich de kassier van Mierlo, want hij
bidt: „vergeef ons onze schulden, zoals ook wij aan anderen
de schuldbrieven geven". Op weg naar huis komen we en-
