8052 op gestelde vragen. Hiermede mag niets kwaads gezegd zijn van een „loket-ambtenaar", want als hij zijn enerverend werk beëindigd, dan is daar alle reden voor, omdat geen mens dit onbeperkt zou volhouden. En de klanten aan een loket kun nen verdraaid lastig zijn. De overgrote meerderheid van de kassiers is, gelukkig, niet gewend achter een loket te werken en doet het met zijn klan ten gemoedelijker aan. Dit kost hem meer tijd, tijd die niet betaald kan worden. Wat de verantwoordelijkheid betreft: vinden wij mensen, van klein tot groot, het niet heerlijk als ons een bepaalde taak wordt opgedragen, welke wij alleen en zelfstandig tot een goed einde moeten brengen? Zulk een verantwoorde lijkheid hebben wij kassiers wel zeer speciaal. Werken wij niet alleen en ongedwongen, met het voortdurende gevoel dat wij met iets goeds en nuttigs bezig zijn? Vinden wij het niet prettig dat zovele mensen ons hun onbeperkt vertrouwen schenken, door dikwijls delicate zaken zonder terughouding met ons te bespreken? Doen we niet een enorme ervaring op aan kennis van zaken en mensenkennis? Eigenlijk valt het te betreuren dat een kassier ook nog ma terialist moet zijn, omdat hij van zijn idealisme niet leven kan. Maar laten we nu deze filosofische beschouwing eindigen, want we zijn nog niet aan het einde der brieven. De kassier van Meerlo had verschillende pijlen op zijn boog en krijgt nog even het woord: „Vele punten en puntjes (waarover men zou kunnen schrijven) werden in vorige jaren opgespaard om ze op de jaarlijkse cursus aan Directie of In spectie voor te leggen. Daar de cursus in het verleden aan een betrekkelijk kleine groep werd gegeven en ook naast de te bespreken punfen nog ruimschoots gelegenheid was voor een uitvoerig debat, konden alle vragen worden behandeld. Dat gemoedelijk onderonsje hebben we dit jaar gemist. Eer stens omdat het aantal cursisten wel tien maal zo groot was als vorige jaren en tweedens omdat er zoveel belangrijke onderwerpen waren dat de beide sprekers de gehele be schikbare tijd nodig hadden om alles te vertellen. Hiermede wil ik niet zeggen dat de cursus niet leerzaam was, integen deel. Wel heeft men echter al spoedig het gevoel dat ver schillende kleine puntjes er niet thuis horen en blijven de

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1951 | | pagina 30