7845 nief meer vrij over dat achtergebleven vermogen kunnen beschikken. Het is dan ook een belangrijk onderdeel van de voorbereiding hunner emigratie de nodige maatregelen te tretfen met betrekking tot wat zij als het hunne in Nederland moeten achterlaten. Voorzover de candidaat-emigrant eigenaar is van onroe rend goed, zal hij moeten kiezen tussen verkopen of ver pachten. Beschikt hij over voldoende contanten om de emi- gratiekosten te betalen en is het onroerende goed bovendien onbelast eigendom, dan zal hij in het algemeen liever niet tot verkoop overgaan. Zijn de eigendommen reeds belast of zou hij een hypothecaire lening moeten aangaan om de kos ten zijner emigratie te kunnen dekken, dan zal in vele geval len verkoop een eenvoudiger oplossing zijn. Het is evenwel niet in het algemeen te zeggen welke keuze de beste is: vooral de aard en samenstelling van de familie van de emi grant spelen hier een rol. Men dient echter tijdig zijn beslis sing te nemen en zo nodig deskundig advies in te winnen. Wanneer men hiermee wacht tot de vertrekdatum bekend wordt, is meestal niet meer voldoende tijd beschikbaar om zulke zaken naar behoren af te werken. Een ander punt waaraan de emigrant voor zijn vertrek naar het buitenland dient te denken is het aanstellen van een ge machtigde of vertegenwoordiger, die zijn belangen in Ne derland kan behartigen nadat hij het land heeft verlaten. Wel zullen dan voor het achtergelaten vermogen dezelfde devie- zenbepalingen van kracht zijn als wanneer niet zulk een ge machtigde was aangesteld, doch om op eenvoudige en vlotte wijze gebruik te kunnen maken van de beschikkingsmogelijk heden, die de voorschriften toelaten is zulk een gemachtigde bijna onontbeerlijk. Is de emigrant nog eigenaar van onroe rend goed, dan zal meestal wel een notariële machtiging wenselijk zijn; bestaat het achtergebleven vermogen van de emigrant enkel uit een bankteooed (en wij denken hier in het bijzonder aan een spaartegoed bij de plaatselijke boeren leenbank, waarmede de emigrant voorheen steeds zijn geld zaken regelde), dan is het aanstellen van een gemachtiade al heel eenvoudig: de emigrant tekent voor zijn vertrek bij de kassier der plaatselijke bank een formulier, waarbij een met name genoemd persoon wordt gemachtigd namens hem

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1950 | | pagina 23