7386 omzet steeg geweldig. De 2 ton van 1899 werden de 2 mil- liard 600 miliioen van 1948. Wij moeten eerbied hebben voor de plaatselijke leiders, die zulke kapitalen deugdelijk weten te beheren, voor de kassiers, die met nauwgezetheid de omvangrijke administratie voeren. Als ik overweeg over welk een deskundigheid deze mannen moeten beschikken, denk ik vanzelt terug aan de kassiers van de eerste jaren der Centrale Bank, die zo dikwijls zonder de minste boekhoudkundige kennis zich aan de ar beid zetten. Hun betrouwbaarheid stond vast. Goede wil en toewijding moesten aanvullen waf aan kunde en vaardigheid ontbrak. Er waren er bij, die hef schrijven bijna hadden ver leerd en bij de inspectie maakte zij verontschuldigingen we gens hun gebrekkig werk. ,,lk ben maar een domme boer en kan beter ploegen dan schrijven." Om bij zulk een kassier gevoel van eigenwaarde op te wekken en hem daardoor zelfvertrouwen te schenken, vroegen we hem, hoeveel talen hij sprak. Dat was er natuurlijk slechts één, zijn eigene. We zeiden hem dan: „Op aarde worden 2000 talen gesproken. Dus zijn er 1999, die ge niet kent. En als iemand vijf talen spreekt, wat heel mooi is, zijn er nog 1995, waarvan hij niets weet. Op de 2000 blijft ge hem maar vier punten achter. Is dat nu wel de moeite waard?" Het behoeft ons niet te verwonderen, dat in den beginne zulke kassiers niet tot de hoge uitzonderingen behoorden. Hoe weinig onderwijs hadden ze dikwijls maar genoten en hoe lang was ook dat al geleden. Als ons iets moet verwon deren, dan is hef, dat zij allen het op den duur zo ver hebben gebracht, dat zij de administratie op bevredigende wijze konden voeren. Dat deden de inspanning en de offervaardig heid, dat deed de liefde voor de bank hunner standgenoten, de eigen Boerenleenbank. Het is een voorrecht, in zijn jonge jaren met zulke mannen veelvuldig in aanraking te komen en met hen te spreken over hef leven en streven der boeren, hun werk en hun strijd. Zo leert men kennen de edele stand, die door God is uit verkoren om Hem Zijn medewerkers te geven bij het schep pen van de vruchten der aarde. Zo leert men kennen de boer. Neen, niet de landbouwer. Landbouwer is het beroep, het vak. Een moeilijk vak, maar men kan het leren en om hef te

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Maandelijkse Mededelingen' (CCB) | 1949 | | pagina 28